Następnie Catarina Branco zaprezentowała swoje wystąpienie zatytułowane „Ponad Niepamięć”, będące dyskusją o pamięci i zapominaniu w kontekście Holokaustu. Opowiedziała o tym, jak portugalscy uczniowie nie wykazali zainteresowania filmem Chłopiec w pasiastej piżamie, ponieważ nie mieli możliwości osobistego odniesienia się do jego narracji oraz przedstawionych wydarzeń. Odniosła się również do problemu zwiedzania miejsc, w których dokonało się ludobójstwo oraz inne okrucieństwa na zasadzie atrakcji turystycznej; do wagi związków oraz podobieństw między ludźmi; a także do anty-romskich postaw dominujących w pewnych rejonach Portugalii, których symbolem są figurki oraz zdjęcia żab umieszczane na wystawach sklepowych i w wejściach (dla Romów żaby stanowią zły znak).