działania w celu zabezpieczenia pozostałości byłego obozu i przekształcenia go w miejsce pamięci. Uzupełnieniem wizyty w Campo Fossoli było zwiedzanie Muzeum Deportacji w Carpi.
Należy podkreślić, że IHRA jest organizacją, która ewoluuje i bacznie obserwuje zmiany zachodzące w otaczającej nas rzeczywistości. W ciągu minionych lat cele strategiczne sojuszu ulegały pewnym modyfikacjom, zawsze jednak przy pełnej aprobacie państw członkowskich. Pierwotnie istotne było dotarcie do świadomości ówczesnego pokolenia z przesłaniem wynikającym z doświadczenia Zagłady Żydów i nauki płynącej z tego tragicznego doświadczenia. Później w misję IRHY włączono kolejne tematy: Zagładę Sinti i Romów, przeciwdziałanie zbrodniom ludobójstwa, zapobieganie aktom antysemityzmu i antycyganizmu, godne upamiętnianie ofiar zbrodniczej polityki Trzeciej Rzeszy Niemieckiej, również nieżydowskich.
W strukturze IHRA grupa ds. edukacji Education Working Group jest nie tylko największą, jeżeli chodzi o liczbę członków, ale i najstarszą, ponieważ powstała jako pierwsza. Jej obrady w Ferrarze oprócz debaty związanej z upowszechnieniem wiedzy o Zagładzie skoncentrowały się na dwóch obszarach tematycznych.
Pierwszy z nich dotyczył wewnętrznego projektu realizowanego przez IHRA, zatytułowanego „Educational Guidelines - update, implementation and communication”, którego zamierzeniem jest aktualizacja opracowanych przez EWG rekomendacji dotyczących celu, treści i metod nauczania o Holokauście. Drugi natomiast to przegląd projektów edukacyjnych realizowanych w krajach członkowskich, który miał charakter prezentacji przykładów dobrej praktyki.
Aktualizacja dotychczasowych rekomendacji edukacyjnych ma na celu zintegrowanie zawartych w nich treści z założeniami nowej strategii IHRA Grand Strategy, a także wdrażanie zawartych w nich założeń w praktykę edukacyjną w krajach członkowskich. Istnieje również konieczność doprecyzowania terminologii stosowanej w zapisie nowego dokumentu, jak również uwzględnienia lokalnego kontekstu nauczania o Holokauście w poszczególnych krajach.
W zakresie drugiego obszaru tematycznego przedstawiono dwa przykłady dobrej praktyki edukacyjnej: pierwszy z nich dotyczył możliwości wykorzystania wideo-relacji Ocalałych
i świadków w edukacji o Holokauście, drugi wspomnianej wyżej międzynarodowej wystawy objazdowej zatytułowanej "Auschwitz. Nie tak dawno, nie tak daleko"