W latach 30-tych prześladowania Żydów przybrały na sile, a Foley wykorzystywał swoją pozycję, by pomagać Żydom w wydostawaniu się z Niemiec, naginając bądź często także łamiąc zasady przyznawania brytyjskich i palestyńskich wiz. W Wielkiej Brytanii obowiązywało w tamtych czasach bardzo surowe prawo imigracyjne. Foley ukrywał Żydów w swoim domu i wielokrotnie podróżował do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, przywożąc wizy mające ułatwić uwolnienie przetrzymywanych tam Żydów.
Foley przeciwstawiał się własnemu rządowi poprzez przyznawanie wiz osobom, które w świetle brytyjskich ograniczeń imigracyjnych nie kwalifikowały się do ich otrzymania. W rzeczywistości ówczesny Naczelnik brytyjskich służb specjalnych uważał, iż rząd powinien wprowadzić całkowity zakaz przyjmowania do kraju Żydów przybywających z zewnątrz. Foley złamał zasady ustanowione przez swój rząd, ryzykując tym samym własnym życiem w sytuacji, gdyby naziści odkryli jego działalność.
Zdjęcia w artykule: Holocaust Educationl Trust