„Każdy z nas w pewnych okolicznościach mógłby znaleźć się w takich warunkach”, powiedział Lommasson.
“Z powodu burzy”
Mały jednooki pluszowy miś siedzi za szklaną witryną pośród innych przedmiotów przedstawionych na wystawie. Na ścianie widzimy zdjęcie tego samego zabawkowego zwierzaka, a obok niego pięknie wykaligrafowany fragment tekstu. Jego autorka Marianne Hess tłumaczy, że miś należał do jej ciotki Ursuli Meyer, która zakopała go w ogrodzie, gdy zbliżała się burza – zanim Ursula wraz z ojcem zostali aresztowani i zesłani do getta Theresienstadt, w którym przebywali do końca wojny.
Hess pisze: „z powodu burzy, moja ciocia znów ujrzała ukochaną maskotkę z dzieciństwa”. Dzieci na całym świecie przywiązują się do pluszowych zwierzaków, jednak rzadko przywiązanie to przenosi się na wiek dorosły, jak to miało miejsce w przypadku Meyer.
Przeszłość, Teraźniejszość, Oczekiwanie
Podczas gdy przedmioty i zdjęcia przedstawiają to, co ludzie posiadali w przeszłości, dyrektor Illinois Holocaust Museum Susan Abrams twierdzi, że artefakty tworzą w umysłach odwiedzających wyraźne połączenia z bieżącymi wydarzeniami.
- Stories of Survival umożliwiają nam nie tylko odkrywanie przeszłości, ale także łączenie jej z teraźniejszością oraz ze wspólnym doświadczeniem przesiedlenia, imigracji i zaczynaniem wszystkiego od nowa w nowym miejscu, nadal odwołując się do wspomnień, wartości i zwyczajów panujących tam, gdzie poprzednio mieszkaliśmy - powiedziała Abrams.
Lommasson dodał, że wystawa skłoniła go do osobistej refleksji: gdybym został zmuszony przez okoliczności, „Co bym ze sobą zabrał? A co bym zostawił?”
Fotograf podsumował Stories of Survival jako „punkt kulminacyjny” swojej kariery fotograficznej oraz szczyt jej rozwoju. Powiedział, że będzie z pewnością pracował nad innymi projektami, lecz dodał: „Nie jestem pewien, co może się pojawić po tym projekcie”.