Aparat fotograficzny to narzędzie posiadające moc manipulacji, cechujące się ogromną siłą oddziaływania i daleko zakrojonym wpływem. Mimo że fotografia aspiruje do pokazywania rzeczywistości takiej, jaką ona faktycznie jest, stanowi ona głównie jej interpretację, ponieważ takie elementy, jak światopogląd, wartości oraz percepcja moralna wpływają na wybór obiektu do sfotografowania, jak również sposobu jego zaprezentowania. Dokumentacja wizualna wykorzystywana również jako dokument historyczny wymaga przypisania tym elementom największej ważności.
W epoce Holokaustu fotografowaniem zajmowało się wiele agencji. Dla niemieckiego reżimu nazistowskiego fotografia i produkcja filmowa odgrywały kluczową rolę w przemyśle propagandowym jako środek wyrazu i narządzie do manipulowania masami i ich mobilizacji. Ten sposób dokumentowania wpisuje się w nazistowską ideologię oraz w to, jak niemieccy przywódcy kształtowali swój obraz dla opinii publicznej. Z kolei fotografia żydowska stanowiła element walki o przetrwanie Żydów zamkniętych w gettach oraz przejaw podziemnej działalności obrazujący pragnienie udokumentowania oraz przekazania informacji o tragedii, jaka dotknęła naród. Armie alianckie, które zdawały sobie sprawę z wartości informacyjnej fotografowania wyzwalanych przez siebie obozów, dokumentowały sceny ukazujące się ich oczom za pośrednictwem powoływanych oficjalnych fotografów oraz żołnierzy zachęcanych do utrwalania nazistowskich okrucieństw w celu pozyskania dowodów do wykorzystania w procesach zbrodniarzy wojennych mających za zadanie reedukować społeczeństwo niemieckie.
Ekspozycja przedstawia krytyczną analizę dokumentowania za pośrednictwem obiektywu aparatu fotograficznego i koncentruje się na okolicznościach powstania danej fotografii, jak również na światopoglądzie jej autora, jednocześnie odwołując się do odmiennego i jedynego w swoim rodzaju punktu widzenia żydowskich fotografów jako bezpośrednich ofiar Holokaustu.
Yad Vashem
Jerusalem
Exhibition Pavillion
Wystawa w Yad Vashem. Fot. Yad Vashem