praktijkdiploma gehaald en met de start van het bijenseizoen in maart/
april start het echte werk.
“Het gaat heel slecht met de bij. Niet alleen met de honingbij maar ook
met wilde bijen. Als bijen uitsterven, dan volgen wij mensen na 4 jaar,
zo belangrijk zijn ze.” Judith is vol passie over het onderwerp.
“Op een dag kom je op een punt in je leven dat je graag iets nuttigs
wilt bijdragen aan deze wereld. Dat je niet alleen maar dingen wilt
leren voor je zelf zodat je beter wordt in je werk bijvoorbeeld, maar dat
je echt iets wilt doen dat zin heeft. En ineens moest ik denken aan de
moeder van een vriend van mij die vroeger bijen in de tuin had. Ik was
ontzettend bang voor bijen en vond haar echt enorm stoer. Nadat ik
een documentaire van Zembla had gezien over hoe ontzettend slecht
het gaat met bijen, viel het kwartje.”
Tijdens de cursus groeide haar enthousiasme en die van haar
medecursisten. En met dat enthousiasme verdween de angst. Niet
alleen omdat een bij er van dichtbij lekker wollig uitziet, maar juist ook
vanwege de kennis die ze opdeed
over hoe het er aan toe gaat in
een bijenkast. “30.000 bijen
in zo’n kast ziet er misschien
uit als gekrioel, toch is het
enorm georganiseerd. Bijen
moeten wel samenwerken,
ze kunnen niet anders.
Zo’n volk is een geheel,
een entiteit en ze kunnen
niet zonder elkaar. Het
zijn zulke vernuftige
beestjes en