People
Beer’s
COLUMN
Het is lente! Af en toe hebben we
dagen waarbij we een sneakpreview
krijgen van het echte lenteweer.
Noor, mijn nieuwe collega en ik,
kijken met dat mooie weer er al naar
uit om lekker tussen de middag met
de honden te gaan lopen. Noor met haar
eigen hond Pablo, een ex-asielhond, en ik natuurlijk met
Ciaar. Al met een paar zonnestralen zie je opeens heel veel mensen
in het omliggende recreatiegebied, de Uithof. Fietsers, wandelaars,
skaters, paardrijders en natuurlijk mensen die hetzelfde idee hadden
om op dat moment hun trouwe viervoeter uit te laten.
Ciaar houdt van structuur. Ze weet dat ze ’s ochtends op één van
de renvelden haar behoefte kan doen, maar voor spelen heeft ze
geen tijd. Al luid blaffend eist ze dat ze weer terug naar kantoor kan.
Daar wacht haar namelijk een portie heerlijke brokken. Als je op dat
moment het kantoor binnenkomt zie je haar twijfelen. Eten….ze is er….
eten….ze is er! Uiteindelijk eet ze snel haar brokken op en komt ze met
een brede glimlach naar je toe…je bent er!
Na deze blije begroeting, gaat ze in haar prachtige gedoneerde
mand liggen. Daar ligt ze dan zo lekker dat andere collega’s die
binnenkomen worden begroet met een kwispelende staart. Mevrouw
vindt het niet meer de moeite om op te staan. Ze ligt tenslotte erg
lekker. Tijdens de lunchpauze weet ze dat we gaan lopen. Met mooi
weer loopt ze met een matige draf voor je uit. Maar Ciaar en regen….
Nee dat werkt niet. Ze verzet zich met haar volle gewicht en zodra
ze haar ding heeft gedaan wil ze weer terug. Om als een ware
koningin in haar mand te gaan zitten. Lekker droog en warm! Ze laat
zich dan nog wel door mij afdrogen en geeft keurig de poot die ik
wil schoonmaken. Ze zeggen wel eens dat honden bazen hebben
en katten werknemers…. Ik vraag me af of dat zo is, of ik doe iets
structureel verkeerd.
’s Avonds wordt ze weer op een renveld gezet. Maar na een paar
minuten hoor je de al bekende luide en verontwaardigde Ciaar blaf:
WAAROM STA IK HIER NOG! En morgen, morgen als ik aankom en
dezelfde blaf hoor, pak ik haar riem en haal haar van het renveld waar
ze is opgezet en begint het ritueel weer van vooraf aan. Heerlijk.