masallar
-Konuşuyorum tabii. Bundan sonra seninle çoook konuşacağız.
demiş gülerek. Kerem bu işe şaşırdığı kadar sevinmiş; böylece artık yeni bir arkadaşı
varmış. Artık Kerem okuldan doğruca gelip cipsi ile kolasını alıp bilgisayarının başına
geçiyor, Çöp Çocuk’la oyunlar oynuyormuş. Çöp Çocuk bir gün yeni bir oyun
bulduğunu söylemiş Kerem’e. Bu oyunun adı değiş-tokuş oyunuymuş. Artık Çöp
Çocuk’un adı Kerem, Kerem’in adı Çöp Çocuk olacakmış.
Bu oyun Kerem’in çok hoşuna gitmiş. Çünkü Çöp Çocuk, Kerem’in yerine okula
gidip derslere girerken Kerem de bilgisayarın içine girip orada yaşayacak, oyun
karakterleriyle maceradan maceraya atılabilecekmiş.
Böylece oyun başlamış. Çöp Çocuk bilgisayardan çıkmış, Kerem bilgisayara
girmiş. İlginç şekilde Çöp Çocuk çıkar çıkmaz Kerem’e benzemiş. Kerem ise çizgiden
bir karaktere dönüşüvermiş. Neşeyle bilgisayarın masaüstündeki çimenlikte koşmaya
başlamış. Bu sırada Çöp Çocuk okuldaymış. Kendisi gibi bir sürü çöp çocukla birlikte...
Akşam Çöp Çocuk eve geldiğinde Kerem bilgisayarın masaüstünde bağdaş
ku rmuş sıkıntıyla Çöp Çocuk’u bekliyormuş.
-Oh sonunda geldin!
demiş Kerem, çocuğa. ‘’Sıkıntıdan patladım. Hadi artık değişelim akşam oldu’’
Çöp Çocuk ise gülmüş:
-Nedenmiş? Sen sanal dünyayı çok seversin. Niye değişmek istiyorsun ki?
-Arkadaşlarımla maç yapmayı özledim. Parkta koşu yarışı yapmayı, bir sürü şeyi...
Buradaki her şey donuk! Valla annemin yemeklerini bile özledim.
demiş Kerem özlemle.
-Senin gibi Çöp Çocuk’lar Geri Dönüşüm Kutusu’ndaki cipslerle beslenir
demiş Çöp Çocuk ve bilgisayarın ekranını tek tuşla kapatıvermiş. Kerem sanal, karanlık
bir dünyada kilitli kalmış. Çocuğun arkasından bağırsa da ekrana vursa da onu duyan
olmamış. Çok kötü bir tuzağa düşürülmüş. Ne yapsam diye düşünerek, karanlıkta
zorlukla yürürken aniden aklına bu oyunu bozacak bir fikir gelmiş. Mouse okunu el
yordamıyla bulup önce başlat düğmesini tıklamış sonra kapat tuşunun yanındaki
Kullanıcı değiştir düğmesine basmış ve bilgisayar kapanmak için hazırlanmış. Bu süre
boyunca Kerem masaüstü çimenliği üzerinde bağıra bağıra koşturmuş:
-Ben Çöp Çocuk değilim, ben Kerem’im. Futbol oynamayı parka gitmeyi severim.
Buraya ait değilim!
Az sonra bilgisayar yeniden açıldığında Kerem bilgisayarının başındaki sandalyede
otururken bulmuş kendini. Kullanıcıyı değiştirmeden bilgisayarını kapatmış ve
guruldayan karnını doyurmak için neşeyle mutfağa koşmuş.
86