Πρόκειται, επίσης, για μια αλήθεια που θα μας βοηθήσει να ωριμάσουμε και να εξελιχθούμε.
Η μεγαλύτερη μορφή ωριμότητας, λοιπόν, είναι να είσαι έτοιμος να δεχτείς όποια αλήθεια μπορεί να μην σου αρέσει, ή να μην σε εξυπηρετεί όπως θα ήθελες. Αυτό δεν σημαίνει πως μια δύσκολη γνώμη που σε τρομάζει θα είναι πάντα η αλήθεια, αλλά σε κάθε περίπτωση η αντίθετη οπτική ενός πράγματος θα πρέπει να είναι τουλάχιστον μια οπτική που σ’ ενδιαφέρει. Αν έχεις φτάσει, δε, στο επίπεδο να μη φοβάσαι την άποψη που θα σε γειώσει, τότε σίγουρα έχεις ωριμάσει. Ίσως επειδή σημαίνει ότι κατά βάθος την γνώριζες πάντα και, απλά, βρήκες το κουράγιο να την αντικρίσεις πριν κάποιος στη σερβίρει ωραιοποιημένη.
Η απουσία φόβου να αντιμετωπίσεις μια σκληρή αλήθεια είναι πράγματι ένα σπουδαίο εργαλείο. Είναι, πράγματι, πολύ ωραίο να νιώθεις ασφάλεια όταν μια μεγάλη δόση αλήθειας έρχεται κατά πάνω σου και συνάμα πολύ ανανεωτικό να μπορείς να δεχτείς μια εκδοχή που δεν θα σκεφτόσουν ποτέ. Μια οπτική που μπορεί εντέλει να σε απελευθερώσει ή ακόμη και να σου δώσει αυτό που ήθελες πάντα με έναν τρόπο εντελώς αναπάντεχο.