Πολλές φορές δίνουν την εντύπωση ότι νοιάζονται πολύ με τον εαυτό τους, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα συμπέρασμα που προκύπτει απ’ την άγνοια των περισσότερων σχετικά με το τι συμβαίνει στην ψυχή τους. Οι συναισθηματικοί άνθρωποι, εξαιτίας της αγάπης τους για την ειλικρίνεια και την αλήθεια, είναι οι μόνοι άνθρωποι που ποτέ δεν θα διαφημίσουν το καλό που έχουν κάνει σε άλλους ή την ανάγκη τους να βοηθάνε, γιατί πολύ απλά η κοινωνική αποδοχή και ο έπαινος δεν τους νοιάζει. Ξέρουν ποίοι άνθρωποι αξίζουν πραγματικά και μένουν με εκείνους. Απ’ την άλλη, όσο δύσκολο και αν τους φανεί στην αρχή, αργά ή γρήγορα εγκαταλείπουν αυτούς που τους γεμίζουν με περισσότερο αρνητισμό απ’ αυτόν που ήδη μάχονται να αποβάλλουν.
Οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι, επίσης, δεν θα σου κρύψουν ποτέ την αλήθεια για εσένα – ούτε την κακή ούτε την καλή όψη της. Θα δουν τα θετικά σου στοιχεία μέσα από μεγεθυντικό φακό, ενώ θα συζητήσουν τα αρνητικά σου με τη μεγαλύτερη κατανόηση. Και το κυριότερο απ’ όλα: δεν θα σε κρίνουν, γιατί ξέρουν καλύτερα απ’ όλους τις άσχημες μορφές που μπορεί να πάρει η συναισθηματική θύελλα ενός ανθρώπου και μπορούν να συγχωρέσουν με τη μεγαλύτερη ετοιμότητα.
Όσο, λοιπόν, και αν είναι δύσκολη η εκάστοτε ζήλεια, η παράνοια ή οι κρίσεις πανικού τους , οι συναισθηματικοί άνθρωποι κρύβουν το μεγαλύτερο θησαυρό, γιατί πληρώνουν και το μεγαλύτερο τίμημα. Μόνο οι ίδιοι ξέρουν τη δυσκολία του να γίνεις μέρος μιας ομάδας που δεν νιώθει ή δεν σκέφτεται με την ίδια οξυδέρκεια με εσένα επάνω στο παραμικρό ζήτημα. Ή τη συναισθηματική (και ενίοτε σωματική) κούραση που επιφέρει το να γνωρίζεις ανά πάσα στιγμή τι προσπαθεί να πετύχει ο καθένας γύρω σου με αυτά που κάνει και λέει καλύτερα και από τον ίδιο. Αυτός είναι και ο λόγος που οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι κουράζονται εύκολα όταν παρευρίσκονται σε έντονα κοινωνικές περιστάσεις και κρίνονται κοινωνικοπαθείς...
Στον ωκεανό, ωστόσο, υποκριτών ή συναισθηματικά χαμένων ανθρώπων οι περίπλοκοι είναι το μικρότερο κακό ανάμεσα σε δύο κακά: αν μη τι άλλο σε κρατούν ενήμερο για τις όποιες μάχες δίνονται μέσα τους, ώστε να αποφασίσεις ο ίδιος - με συνείδηση - αν μπορείς να ανταπεξέλθεις.