Συναυλίες, τηλεοπτικά αφιερώματα και μια μεγαλειώδης συναυλία στον Λυκαβηττό ήταν το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας. Οι Φατμέ είναι πλέον ένα συγκρότημα που έχει πολύ σημαντικά πράγματα να πει. Και ο Πορτοκάλογλου, ακόμα και αν μεγαλώνει, ένας αιώνιος έφηβος που πρωτοστατεί σε αυτή την όμορφη παρέα
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν...
Το 1988 κυκλοφορεί ο προτελευταίος τους δίσκος με τίτλο "Ταξίδι". Τραγούδια όπως το "Πρωταθλητές" (γράφτηκε για τον άθλο της εθνικής ομάδας μπάσκετ που κατέκτησε το πανευρωπαϊκό κύπελλο), "Ταξίδι", "Πάνω απ' τα σύννεφα", ̈Βάλε μου δύσκολα", "Όλα γίνονται", Βουτάω βαθιά", το επανεκτελεσμένο "Είδα τα μάτια σου κλαμμένα" του Άκη Πάνου, σιγοτραγουδούνται από τους νέους της εποχής στα λεγόμενα ουφάδικα της Αθήνας, στους δρόμους, στα λεωφορεία, στις πλατείες.
Το 1989 ο live δίσκος "Πάλκο", ηχογραφείται με την συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξίου και της Αφροδίτης Μάνου, με επανεκτελέσεις δικών τους (και όχι μόνο) τραγουδιών, και η στιγμή που αυτή η όμορφη παρέα θα τραβούσε ξεχωριστούς δρόμους, φτάνει.
Το συγκρότημα διαλύεται, οι συντελεστές του όμως παραμένουν ακόμα και σήμερα φίλοι και ενίοτε και μουσικοί συνοδοιπόροι.
Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά άλλωστε, όταν τα κύρια συστατικά της επιτυχίας τους ήταν η παρεϊστικη διάθεση, η αγάπη για το τραγούδι και οι κοινωνικές ανησυχίες.
Οι Φατμέ ήταν μια μουσική απόδραση, ένας φως μέσα απ' τις γρίλιες, μια υπενθύμιση που δεν λήφθηκε σοβαρά υπόψιν, σε μιά μεταπολιτευτική Ελλάδα που θα ζούσε τα επόμενα χρόνια την απόλυτη κοινωνική παρακμή...
πηγή εικόνας 1: http://polydrososparnassou.blogspot.gr/
πηγή εικόνας 2: http://koinotopia.gr/