Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα, θα πρέπει να επιλέξουμε αν θα το αφήσουμε να μας ορίσει για κάτι που δεν είμαστε (διότι άλλο αυτό που μου συνέβη και άλλο αυτό που είμαι), είτε να μας διαλύσει είτε να μας δώσει τα κίνητρα να αλλάξουμε στάση/νοοτροπία. Μπορεί να μην έχουμε πάντα την ευθύνη των γεγονότων, έχουμε όμως ξεκάθαρα την ευθύνη της αντιμετώπισής τους.
Με το να χαραμίζουμε ανούσια τον πολύτιμο χρόνο μας, λέγοντας "γιατί σε μένα;", "δεν φταίω εγώ", "έκανα ό,τι μπορούσα" και άλλες παθητικές επιλογές, δεν θα αλλάξει το παραμικρό και ίσως να δημιουργήσουμε περαιτέρω δυσκολίες. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, όταν μας συμβαίνει κάτι δυσάρεστο ή ζόρικο ή και σοκαριστικό ακόμα, πως μπορούμε να το μετατρέψουμε σε ευκαιρία.
Η σωστή επιλογή των ανθρώπων που θα μας πλαισιώνουν παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Οι πιο ισορροπημένοι άνθρωποι είναι εκείνοι που ακούνε απόψεις, συμβουλές, ιδέες, προτάσεις. Ακολούθως τις φιλτράρουν και αποφασίζουν με βάση τα δικά τους θέλω, όχι των άλλων.
Κάπου διάβασα, από άγνωστη πηγή, πως τα προβλήματα είναι σαν τα πλυντήρια ρούχων. Μας αναποδογυρίζουν, περιστρέφονται μαζί μας και μας χτυπάνε, αλλά μετά βγαίνουμε πιο καθαροί, πιο φωτεινοί, καλύτεροι απ'ότι ήμασταν προηγουμένως.