MaKaZine #5 Oct.2016 | Page 25

Πολλές φορές συμβαίνει να γκρινιάζουμε και να νιώθουμε ελλιπείς σχετικά με πράγματα τα οποία δεν διεκδικούμε καν. Οι άνθρωποι που βιώνουν μια πραγματική ανάγκη για κάποιο αγαθό, κάποιον άνθρωπο, ή κάποια αλλαγή στη ζωή τους δουλεύουν αδιάκοπα προς την κατάκτηση αυτών καθότι τους οδηγεί ένα ένστικτο επιβίωσης και όχι απλά η ανάγκη να ικανοποιήσουν τον εγωισμό τους. Ο επερχόμενος αντίλογος είναι, συνήθως, πως ο κόσμος είναι άδικος και πολλά πράγματα δεν συμβαίνουν για ανθρώπους που προσπαθούν. Ωστόσο, οι σπουδαιότεροι άνθρωποι της διανόησης θα έλεγαν ότι αν κάτι δεν συμβαίνει για κάποιον, είναι επειδή δεν προσπάθησε αρκετά.

Πως, λοιπόν, μπορούμε να ξέρουμε πότε ένας στόχος ικανοποιεί μια ζωτική ανάγκη και πότε μια εγωιστική επιθυμία; Όταν η κατάκτηση ενός στόχου σημαίνει ότι θα πρέπει να καταπιέσουμε τα υπόλοιπα ένστικτα μας, ότι θα πρέπει να κρύψουμε πτυχές του εαυτού μας προκειμένου να ταιριάξουμε με κάποιο σύνολο, ή ότι θα νιώθουμε σκλαβιά στο κάθε εγχείρημα μας, τότε αυτό που διεκδικούμε είναι μια αυθαίρετη επιθυμία. Παραδόξως, το σύμπαν θα φροντίσει να ικανοποιήσει και αυτό το αίτημα μας. Το έπαθλο σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, δεν θα μοιάζει με αυτό που περιμέναμε. Απ’ την άλλη, όταν ο στόχος μας θα ικανοποιεί ένα ένστικτο επιβίωσης, η κατάκτηση του θα σημαίνει ενθουσιασμό κάθε φορά που ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί και ευτυχία όταν τα κλείνεις το βράδυ. Θα σημαίνει ότι θα είσαι στη δουλειά χωρίς να νιώθεις ότι δουλεύεις. Επίσης, θα σημαίνει πως ότι και αν κάνεις λάθος στη σχέση σου ο άνθρωπος σου θα σε καταλάβει και θα σε συγχωρέσει.