MAASTRO clinic | een eeuw radiotherapie in Limburg | Page 152

L.J.M. Klaasse-van Remortel In 1991 werd Loes Klaasse-van Remortel Het hart van Loes Klaasse ging echter vooral uit naar de (1948, Oostburg) door radiotherapeut- patiëntenzorg en de medewerkers die die zorg leveren. Zij directeur van het RTIL, Jos de Jong kan er nog steeds gepassioneerd over praten. Natuurlijk naar Heerlen gehaald. Zij kreeg de moest de bedrijfsvoering op orde zijn, maar zij was functie adjunct-directeur om De Jong een echt mensen-mens: begaan met de therapeuten en te ondersteunen in de bedrijfsvoering laboranten, met fysici en administratieve medewerkers, van het RTIL, dat toen met zeventig met elke betrokkene ongeacht zijn of haar positie. Gestaag personeelsleden, onder wie zes en rustig werkte zij aan de verbetering van de diverse radiotherapeuten, twee klinisch fysici en bedrijfsprocessen en aan de versterking van de identiteit en een internist, 1.750 patiënten behandelde het zelfbewustzijn van de medewerkers van het RTIL. en elk jaar groeide en groeide. De Mevr. L.J.M. Klaasse-van Remortel, adjunct-directeur van het RTIL, in 1993. (RTIL) bedrijfsvoering werd daardoor steeds Mijlpalen in haar zeventienjarig directeurschap waren de gecompliceerder en dat was een kolfje bouw van de vierde versneller in Maastricht, de komst van naar de hand van Loes Klaasse. Zij had als Philippe Lambin - het duurde van 1995 tot 2000 eer het RTIL directiesecretaris in het fusieproces van in zijn persoon een geschikte radiotherapeut-directeur- het toenmalige ziekenhuis Sint-Barbara in Geleen met het hoogleraar vond - en de verhuizing naar Maastricht. In ziekenhuis De Goddelijke Voorzienigheid in Sittard (tot Orbis mei 2008 kon zij MAASTRO cl i n i c met een gerust gevoel Medisch Centrum) een goede leerschool gehad. In 1993 werd achterlaten om ruimte te geven aan een haar kenmerkende zij directeur bedrijfsvoering van het RTIL in een collegiale eigenschap: nieuwsgierigheid naar volkeren, culturen en directie met Jos de Jong. Toen snel daarna het RTIL-bestuur historie. Die stap kon Loes Klaasse ook goed zetten, omdat werd omgevormd tot een verder van de organisatie staande ze het gevoel had iets afgerond te hebben: MAASTRO raad van bestuur en de directie tot raad van bestuur, werd clinic Loes Klaasse daar lid van. geworden in de wereld van de radiotherapie. was op de rit geholpen en was een gevestigde naam Toch kon zij de zorg niet achter zich laten: zij bleef actief in Toen Jos de Jong zijn functie als bestuursvoorzitter in 1995 toezichthoudende functies en als auditor bij het Nederlands neerlegde, stond Loes Klaasse er alleen voor. Dat was niet de Instituut voor Accreditatie in de Zorg En zij kan haar gemakkelijkste periode, omdat de strijd over de positie van nieuwsgierigheid naar de ontwikkeling van MAASTRO c l i n i c het RTIL veel energie kostte: zelfstandig blijven of onderdeel maar met moeite onderdrukken. worden van de universiteit/academisch ziekenhuis? Zij kijkt er met gemengde gevoelens op terug, omdat niet de patiëntenzorg, maar machtsverhoudingen onderwerp waren van de discussies. Zij is als Zeeuwse niet bang aangelegd, integendeel: luctor et emergo is haar op het lijf geschreven. De strijd beslechtte zij in het voordeel van het RTIL: het instituut bleef zelfstandig. Mede daardoor kon het RTIL en later MAASTRO clinic flexibel en slagvaardig opereren. 150