f
fenêtre
AKLIN ORTA YERINDE Felekten Bir Geceydi .
Barış Bayar bbayar @ gsuik . co
A
dım Demir Kartal . İki çocuklu , çatı katında oturan bir ailenin küçük oğulları olarak dünyaya gelmişim . Babam çok ince bir adammış , biraz da safmış . Canını fazlasıyla yakmışlar , o yüzden sinirleri çelikten bir oğlu olsun istemiş , demir yürekli . “ Kaya kadar sert olursa kimse ona zarar veremez ” demiş . Meğer varoluşumdan evvel kaderimi belirlemişler . Keşke bir parça da olsa seçim şansım olsaymış .
Bir meyhanedeyim , daha önceden hiç tanımadığım . Nasırlı avuç içleriyle ağabeyim karşımda oturuyormuşçasına iki bardak istedim , çünkü biliyorum o da teşrif etmişti bu gece yanıma . Garson , birinin geleceğini zannedip rakıyla beraber bardakları getirdi . İkimiz için kadehleri doldurdum , biri sek . Salim ’ e “ ağabey ” diye seslenmeyi çok severdim , o hiç sevmediğinden zamanla “ abi ” demeye başlamıştım . Lakin sevilmeyecek bir yanı yoktu ağabeyin , mektuplarımda hâlâ aynı şekilde hitap ederim .
Karşı masada iki emekli oturuyor , yüksek sesle konuşuyorlar . Gerçi buna konuşmak değil anırmak denir olsa olsa . Her kelimelerinde dudaklarının arasını olabildiğince açıyorlar , ağızlarının yırtılmasından korkuyorum . Rezil , kepaze sohbetleri kafamın içinde yankılanıyor sürekli . Oysa sağlıklı düşünmek için gelmiştim ben buraya . Tam şu anda bu iki ihtiyar ayaklarımın önünde diz çöküp tövbe etseler , “ Bir daha anırmayacağız ” deseler bile para etmez , affetmem . Çünkü bilirim tövbekârların pek çoğu iradesizdir . Ben de onlardan biriyim .
44