LivePodium Magazine Uitgave 9, januari | страница 18

YourS R ichard Joris en Raymond ter Riet, ook breed georiënteerd en tokkelt thuis veel in de akoestische richting. Zijn in melodieën uitgewerkte ideeën liggen dicht bij wat Richard bekend van de Apeldoornse rockband solo doet. Richard vraagt Raymond om met hem samen te werken. Carve, besluiten een jaar geleden hun Richard: ‘Ray’s manier van spelen spreekt me erg aan, er is een bepaalde chemie tussen ons. En door onze gezamenlijke liefde muzikale samenwerking uit te breiden. Met YourS voor bepaalde artiesten denken we gauw in dezelfde richting. Er is kiezen ze voor een ‘klein’ en akoestisch repertoire. Raymond: ‘De eerste keer voor zittend publiek optreden en dan de emotie van het publiek voelen, terwijl je steeds zachter speelt, dat deed wel wat met me.’ Richard: ‘Het is mooi om complimenten te krijgen van artiesten die je zelf hoog hebt zitten, en die jou dan voor het eerst horen.’ We ontmoeten elkaar in het Stadscafé in Apeldoorn, waar ze net een aantal nummers hebben gespeeld tijdens de Nieuwjaarsuitzending van RTV Apeldoorn. Gezien hun drukke agenda’s, een mooie gelegenheid om deze sympathieke mannen te strikken voor een interview. Raakvlakken en chemie Ze leren elkaar in 2009 kennen. De door Raymond opgerichte band Carve is dan op zoek naar een zanger. Carve begon in 2005 als vriendenband en wil na 4 jaar wat serieuzer aan de weg timmeren. Raymond wordt door de toenmalige bassist Frans en drummer Hans gewezen op ‘een te gekke zanger’ die zij tijdens een blues festival zagen optreden met een gelegenheidsbluesband. Richard zong destijds in een 13-koppige funk & soulband, compleet met blazers, die voor die gelegenheid ‘Chocolate Chip and Chicken Bone’ als bandnaam gebruikte, naar een nummer van Paulo Mendonca. Na de lovende woorden van Hans en Frans bedenken ze zich geen moment om Richard te benaderen en er was meteen een klik. Raymond: ‘We bleken dezelfde roots te hebben, qua vriendenkring en muziekinteresses. Die oude jaren 70/80 muziek, de raakvlakken die we in onze contacten en op muzikaal gebied hebben, ik krijg er weer kippenvel van. ‘ Richard doet zijn intrede bij Carve en naast zijn prominente rol als zanger, schrijft hij ook nummers. Een deel van zijn eigen werk sluit niet meer helemaal aan op het pure rock genre waar de band op een gegeven moment voor kiest. Dus besluit Richard om als solist ook akoestische nummers te gaan spelen. Hij heeft op dat moment al veel contact met Engelstalige artiesten die moeite hebben met het uitspreken van zijn achternaam, Joris. En zo komt hij op de naam YourS als artiestennaam. Raymond speelt bij Carve als rockgitarist, maar is net als Richard, 18 geen strijd tussen ons bij de keuze van nummers, we komen er met zijn tweeën snel uit. Ook persoonlijk vind ik hem een goeie peer, hij gaat er volledig voor.’ Raymond: ‘We hebben een klik met elkaar, ook als mens. Allebei wat chaotisch en ad hoc, dus in die zin misschien niet de ideale combinatie, maar dat heeft ook zijn charme. Zo kan ik tien minuten voor een optreden nog wat willen veranderen en daar komen we dan samen wel uit. Het is dat partnergevoel en het vermogen om elkaar in evenwicht te houden, dat onze samenwerking zo prettig maakt.’ Na een optreden in het Cafeetje van Marja zei iemand: ‘Jij speelt gitaar en Richard zingt, maar als ik mijn ogen dicht doe is het net alsof er één persoon aan het spelen en zingen is.’ ‘Dat we samen zo’n eenheid kunnen vormen, is wel het mooiste compliment dat we nu toe hebben gekregen.’, aldus Raymond. Ideeën, uitdaging en tijd Ze schrijven beiden eigen werk en sleutelen samen aan nummers, waarbij alles bespreekbaar is. ‘Ray kan zulke vette melodielijnen spelen, dan schud ik de tekst zo uit mijn mouw, dat zijn de beste momenten.’ Raymond: ‘Soms kom ik met iets waarvan ik denk dat er niet bij gezongen kan worden. Dan weet Richard er toch een draai aan te geven, al dan niet op de melodielijn, en laten we de zang gewoon leiden. En zo ontstaat er toch weer een mooie verhaallijn bij de melodieën.’ Het laatste gebeurde bijvoorbeeld met ‘Be With You’, dat aanvankelijk als instrumentaal nummer met een lange gitaarsolo bedoeld was. Om het Richard niet lastig te maken , geeft Raymond meestal geen titels of teksten bij de muziek die hij componeert. ‘In het begin deed ik dat wel, omdat een melodie als het ware vraagt in een titel of in woorden gevat te worden, maar daarmee werd Richard min of meer een bepaalde richting in geduwd.’ Nu nummert hij de stukken, zodat Richard de volledige vrijheid heeft om zijn eigen beeld en verhaal bij de melodieën te creëren en deze met zijn eigen tekst te illustreren. Er staat behoorlijk wat eigen werk op de plank dat steeds aangevuld wordt met weer nieuwe ideeën. Tijd is hun grootste vijand, want die ontbreekt. De uitdaging zit hem voor YourS dan ook voor een groot deel in het vinden van tijd om zaken met elkaar op te pakken. Raymond: ‘Zet ons maar in een hok en het komt vanzelf. We hebben meer ideeën dan tijd om deze