NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN
BLOTE VOETEN EN KLEINE BEESTJES
“Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd”,
wist mijn bomma altijd te vertellen. Wat ze daar-
mee precies bedoelde zullen we nooit weten,
want het mensje is ondertussen komen te gaan.
De kans bestaat echter, dat ze het onbewust
over de Entomopolis aan Toegangspoort
Lieteberg in Zutendaal had. Hier staat alles
namelijk in het teken van het insect. In een
erg leuk en interactief museumpje – je kan er
bijvoorbeeld competitief strontrollen tegen
een virtuele mestkever – kom je alles over onze
exoskeletale vrienden te weten. Er vallen ook
een aantal echte exemplaren te bewonderen:
van wandelende takken tot miljoenpoten. Wie
z’n ervaringen met insecten liefst wat kleurrijker
en minder griezelig houdt, kan als alternatief de
vlindertuin aan de overkant van de cafetaria
bezoeken, waar in het juiste seizoen alle
inheemse soorten rondfladderen.
Lieteberg staat echter vooral bekend om het
befaamde Blotevoetenpad. Hier prikkel je je
zintuigen en voetzenuwen door drie kilometer
lang – op je blote stappers – over allerlei onder-
gronden een parcours door het bos af te werken.
76
Je wandelt er over hangbruggen en langs houten
trappen, je waadt door bergriviertjes en prutte-
lende modderpoelen, verkent zowel de boomtop-
pen als een ondergrondse mollentunnel en trekt
van een verrassend hoge uitkijktoren naar een
houten libellenwandeling over een moeras. Het
Blotevoetenpad is een absolute topervaring, en
je ontwikkelt er bovendien gezonde, lederen
hippiepoten mee. Bij mij prikte er af en toe nog
“Op dit pad sta je letterlijk in
direct contact met de natuur, en dat
is erg bijzonder.”
een kiezelsteen tegen m’n tere voetkussentjes,
maar aan dat prille eeltlaagje wordt verder
gewerkt. Ach, misschien ben ik gewoon een
gevoelige zool – I’ll get me coat. Toch vond ik het
een unieke belevenis om zonder schoenen het
hele bos te kunnen voelen. Op dit pad sta je
letterlijk in direct contact met de natuur, en dat is
erg bijzonder.