Leven is COMMUNICEREN is Leven De Wetten Voor Goede Communicatie | Page 40

ONTHOUDEN
1. Out of sight out of mind?
Als we onszelf allemaal zo belangrijk vinden, hoe spijtig is het dan niet te moeten vaststellen dat
mensen, aan wie we voorgesteld worden, meestal onmiddellijk daarna onze naam alweer vergeten zijn? Laat
die fout jou niet overkomen: word je aan iemand voorgesteld, gebruik dan zijn naam een paar keer in het
gesprek, noteer hem zo mogelijk en vermeld erbij aan wie de persoon je doet denken, waar en wanneer je hem
ontmoette, wat je karakteristiek aan hem vindt, Wat je van hem wil onthouden. Vraag hem zijn naam te
spellen, vraag hem naar de betekenis van zijn naam, zijn afkomst, zijn beroep en de reden van zijn
aanwezigheid.
Probeer zijn naam vast te haken aan de persoon zelf:
Heeft Van Den Berg een voorhoofd als een berg?
Ziet hij er uit of hij een berg werk kan verzetten?
Is Van Den Berg helemaal geen Berg maar eerder een dwerg?

2. Ons geheugen werkt volgens het KASSA-principe:
concentratie - associatie - structuur - selectie – acceptatie.
Door je te concentreren kras je je indrukken in het staal van je geheugen. Wie de kersenboom niet opmerkt,
kan zich de pracht van zijn bloesems niet herinneren.
Vooral los staande indrukken geraken nogal eens zoek. Om dat te voorkomen dien je ze actief te verwerken,
te associëren met andere zaken, te ontleden, te structureren, af te breken en weer op te bouwen, ze met zoveel
mogelijk verschillende zintuigen te benaderen, zodat je tenslotte een totaal-beeld opslaat. Waarom is iets zo?
Hoe komt dat? Wanneer is het zo? Wie zei dat ook weer? Waar doet dit je aan denken?
De mens is een kijk-dier. Probeer vooral ook te Zien wat je wil onthouden. Teken het, schrijf het op.
Mark Twain: "aanvankelijk schreef ik de beginzinnen op van de verschillende onderdelen van mijn lezingen.
Omdat die zinnen zo op mekaar geleken, noteerde ik mettertijd enkel nog de beginletters ervan. Af en toe
worstelde ik evenwel met een black-out: 'waarvoor staat die letter?' vroeg ik me dan radeloos af.
Uiteindelijk begon ik plaatjes te tekenen. Ik merkte dat ik die tekeningetjes achteraf gerust kon weggooien: de
beelden kon ik immers achteraf gemakkelijk in mijn geheugen oproepen! De volgorde van de beelden onthield
ik door ze op bun beurt aan een ander beeld te koppelen. Een klinkt als 'eend' , twee lijkt op een zwaan, enz ...
Als mijn eerste onderwerp over Edison ging, den stelde ik me de man voor, gezeten op een grote eend. ... Nu
40