Leven is COMMUNICEREN is Leven De Kracht Van Woorden | Page 6

Bovendien benaderen wij de wereld vanuit verschillende punten : visueel, auditief, ... Het hoogst gewaardeerde weergave-systeem van de cliënt zal ons duidelijk worden uit uitspraken als : - visueel : - auditief : - kinesthetisch: - rationeel : ik zie wat je bedoelt; hij ziet het niet meer zitten; zie je wel; dat is helder; het schijnt; kijk es aan; je hoort daar niets meer van; dat klinkt goed; ik hoor nog van je; met ander woorden; ik praat je nog; ik voel dat anders aan; dat was niet mooi; ik begrijp wat je bedoelt; vat krijgen op iets; Het typeren van de cliënt zal concreet gevolgd worden door het beschrijven van een (waar- of onwaarneembare) ervaring waarvan men weet dat de cliënt ze op dat ogenblik heeft (het bevestigen van iets wat de cliënt doet, zegt, weet, denkt) gevolgd door een beschrijving van het gedrag waartoe men de cliënt wenst te brengen. Hierdoor ontstaat een terugkoppelingslus tussen wat de cliënt waarneembaar doet (wat je hem ziet en hoort doen) of wat je weet dat hij ervaart en wat hij hoort zeggen. Aanvaardt hij het 1e als een accurate beschrijving, dan bestaat meteen de kans dat hij slikt wat eraan toegevoegd wordt. Aan welke actuele ervaring een gewenste toekomstige ervaring of gedraging koppelt is niet belangrijk: ALLES LEENT ZICH : het panorama, de kast, het tapijt, de lamp aan het plafond, kinderspeelgoed op de vloer, boektitels, geluiden, ... Het volstaat zijn doelen te kennen en zich te oefenen in het leggen van verbanden. Kinderen zien hier helemaal geen Erotische tekening, maar wel negen dolfijnen 2. sturen van de dominante hersenhelft Meteen krijgen wij een idee hoe dicht afstemmen en sturen bij mekaar liggen : Wij oefenen reeds controle uit op de cliënt wanneer wij hem ertoe brengen zijn ogen op een bepaald punt te richten (folder, ...), hem te doen luisteren naar de klank van onze stem, terwijl wij ons dieper in zijn wereldmodel inleven op basis van de informatie die wij van hem ontvangen. Niet alleen wat hij vertelt is in dit opzicht belangrijk, wij gaan namelijk ook zijn ademha-lingsritme, spreektempo, lichaamshouding ... imiteren. Elke toevoeging aan een factuele beschrijving van de ervaringen van de cliënt laat ons intussen toe hem te leiden. Die toevoegingen zijn dan ook belangrijk genoeg om er even bij stil te staan, temeer daar het aaneenkoppelen van geselecteerde ervaringen en het leggen van verbanden tussen beide elementen tot de meest voorkomende vervormingen van ons wereld-model aanleiding geeft. De beste koppelingen zijn deze waarbij de cliënt, bij het opmerken van het 1e deel al bij voorbaat akkoord gaat met wat in het 2e deel zal volgen.