Kültürhane Menü- #Evdekal Sayısı Kültürhane Menü- #Evdekal sayısı | Page 26

BİR UMUTTUR
YAŞATAN İNSANI
Ayşe Gül Yılgör
Sosyal bilimlerin, sanatın, mimarinin, ekolojinin sınırlarının ne derece geniş olduğu-
nu gösterdik birbirimize. Bazen öğrenci olduk, bazen “yine” hoca. Akademinin dı-
şındaki dünyayı daha kapsamlı fark ettik. Birlikte eylemenin güzelliği doldu içimize.
Pek çok arkadaşım gibi benim için de akademi bir iş olmadı hiçbir
zaman. İşe gitmedik hiç, fakülteye ya da okula gittik. Çalışmamız
bitmediyse mesaimiz de bitmedi. Öğrencilerimiz kıymetlilerimiz
oldu, geleceklerine bir nebze katkı sunmayı amaçladık. Bilime, in-
sanlığa, etiğe uygun çalışmayı ve üretmeyi önceledik. Daha güzel,
daha adil, daha özgür bir gelecek ve barış içinde bir yaşam arayı-
şıydı çabamız, yani yaşam anlayışımızın bir yansımasıydı akademi-
deki duruşumuz.
Akademiden insan haklarına, hukuka ve etiğe aykırı bir şekilde
uzaklaştırılınca tüm bunlar için yeni bir mekan ve ortam oldu KÜL-
TÜRHANE. Yan yana durabileceğimiz, insanlarla buluşabileceğimiz,
yeni dostlar edinebileceğimiz, birlikte üretebileceğimiz, ağız do-
lusu gülüp, endişemizi, üzüntümüzü, sevincimizi ve illaki gelecek
umutlarımızı paylaşabileceğimiz... Tüm bunları paylaşabildiğimiz
için, yalnız da hissetmedik kendimizi, güçsüz de…
Sosyal bilimlerin, sanatın, mimarinin, ekolojinin sınırlarının ne de-
rece geniş olduğunu gösterdik birbirimize. Bazen öğrenci olduk,
bazen “yine” hoca. Akademinin dışındaki dünyayı daha kapsamlı
fark ettik. Birlikte eylemenin güzelliği doldu içimize.
KÜLTÜRHANE serüveninin en başından beri içinde olduğum için
çok şanslı hissediyorum kendimi, çok da mutlu. KÜLTÜRHANE
bana çok şey öğretti, akademi içinden ve dışından çok kıymetli
dostlar sağladı, yeni ilgi ve çalışma alanlarına yönelmeme vesile
oldu. Ama en çok da umudun hiç tükenmeyeceğini gösterdi farklı
zamanlarda farklı şekillerde. Bazen kütüphanemizde çalışarak te-
zini bitirdiğini, uzmanlık sınavını kazandığını söyleyen bir öğrenci
ile, bazen profesörün limonatasından isteyen bir konuğumuzla,
bazen buranın önemli bir kültür merkezi olduğunu söyleyen hem-
şehrilerimizle, bu süreçte büyümelerini izlediğim KÜLTÜRHANE
çocuklarıyla ve tabii ki bize güvendiği için kendisine yuva seçen
kedilerimizle.
Olağanüstü günleri evlerimizde yaşadığımız bugünlerde KÜLTÜR-
HANE yine yanımızda. Gençlerimiz teknolojinin olanaklarını kulla-
narak bağlarımızın, iletişimimizin ve bilgi/deneyim/ görüş alışve-
rişimizin sürdürülmesine olanak sağlıyorlar. İşte tam da söylemek
istediğim şey yineleniyor, bilenler bildiklerini diğerleri ile payla-
şıyor. Yalnız değilsin, merak etme ben/biz buradayım/buradayız
diyorlar.
Asıl olan iyiye, güzele olan inanç, bunlar için gösterilecek çaba ve
yan yana durabileceğimiz insanlar. Bunun şimdiki mekanlarından
biri de KÜLTÜRHANE.