Kültürhane Menü- #Evdekal Sayısı Kültürhane Menü- #Evdekal sayısı

SEYYAR SOKAK SEYYAR SOKAK BELEDİYEDEN SOKAĞA, BİCİBİCİDEN PİLAVA HEMŞEHRİMİN ÖYKÜSÜ MERSİN’İN KHK’LI PİLAVCISI: EMİN AYDIN “BİZE YAPILAN ŞEY DEVLETİN AÇLIKLA TERBİYE ETME POLİTİKASININ BİR ŞEKLİ” ilgisini çekti. Buraya gelen insanı müşterim olarak değil, daha çok misafirim olarak ağırlıyorum. Biz bu saatten sonra ancak paylaşan, ortaklaşan bir yaklaşım ve iletişimle kazanabiliriz. KHK’dan sonrası sizin için nasıl gelişti? Neler ya- şadınız? “Emekli olana kadar gündüzleri pilav tezgahımın, akşamları pazar yerinde belediyedeki işimin başındayım” Bize yapılan şey devletin açlıkla terbiye etme politikasının bir şek- liydi. Düşünün ki yıllarca çalışıp emek verdiğiniz, ter döktüğünüz ve umut bağladığınız yerden emekliliğinize 2 ay kala işten çıkarı- lıyorsunuz. Çok güçlü bir kişilik değilseniz, arkanızda güvenece- ğiniz birileri yoksa perişan oluyorsunuz ve yapacağınız hiçbir şey kalmıyor. Ben 50 yaşıma girdim. Bu saatten sonra kimse iş ver- mez bana. Ama açıkçası benim bu konuda kendime olan güvenim tamdı. “Ben bir şeyler yapmalıyım” dedim. Üstümüzde uygulanan açlıkla terbiye etme politikasını boşa çıkarabilecek tek şey şuydu: sağlam durmak, üretmek, aç kalmamak. Bu politikaya boyun eğ- memek… İşte ben tam da bu yolda Pilavcı Emin oldum. Peki sizi sokağa yönlendiren, sonrasında bu pilav tezgahını var eden yolculuğunuz nasıl başladı? Burçak Görel “Üstümüzde uygulanan açlıkla terbiye etme politikasını boşa çıkarabilecek tek şey şuydu: sağlam durmak, üretmek, aç kalmamak. Bu politikaya boyun eğmemek. İşte ben tam da bu yolda Pilavcı Emin oldum.” Emin Aydın, Akdeniz Belediyesi’ndeki 17 yıllık işinden 2017 yılın- da, emekliliğine 2 ay kala 679 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (KHK) ile ihraç edildi. İhraç edildikten sonra eline aldığı tezgahla Mersin sokaklarında yeni bir işin peşine düşen Aydın, kendisini be- lediye çalışanından Pilavcı Emin’e dönüştüren hikayesini anlattı. Bize kendinizden bahsedebilir misiniz? İsmim Emin Aydın. 9 yaşındayken memleketim Siirt’ten çıktım ve Mersin’e yerleştim. Ortaokul ve liseyi Mersin’de okuduktan sonra ekonomik nedenlerden dolayı okula devam edemedim. Uzun süre inşaat işlerinde duvar ustası olarak çalıştım. 2000 yılında Akde- niz Belediyesi’nde taşeron firma işçisi olarak işe girdim. Akdeniz Belediyesin'de teknik birimler, ana bina, temizlik gibi birçok bi- rimde 17 yıl çalıştım. 2017 yılında Akdeniz Belediyesi’ne kayyum atanmasıyla birlikte “güvenlik” gerekçe gösterilerek yaklaşık 250 kişiyle birlikte işimden edildim. 20 İlk başta oturdum ve şunu düşündüm: “Ne yapabilirim?" İşten çıkarıldığımda yazın başındaydık. Bilenler bilir Çukurova Bölgesi iklimsel olarak sıcak bir bölge. Bu yüzden ben de bicibici işine gir- meye karar verdim. Tabii ki bu işe “tutar mı tutmaz mı?” kaygı- sıyla başladım. İşe başladığımın ilk 10 günü her akşam eve elim boş döndüm. Bir tane bile bicibici satılmıyordu. Ama umudumu kesmedim, dedim ki ben pes etmeyeceğim. Tezgahımı henüz yeni almıştım ama ışıklandırması için led lamba almaya bütçem elver- memişti. Mersin’de insanlar yazın genelde akşamları dışarıya çıkar, led lamba olmayınca tezgah görünmüyordu, satış da olmuyordu. Bir arkadaştan 100 lira borç aldım, led ışık ve akü aldım; baktım bu sayede akşamları iş oluyor. O sene kışa kadar bu şekilde de- vam ettim. Sonra kış geldi havalar soğudu. Artık bicibici gitmez oldu. Sonrasında pilav işine başladım. Ve tuttu. Çünkü hakikaten evde çocuklarımıza yaptığımız yemek nasılsa aynı şekilde yaptık pilavımızı. Belki de bir diğer en büyük etki de sokakta insanlarla kurduğum diyalog oldu. Kısacası tüm bu süreç beni Pilavcı Emin yaptı. İki yıldır bu tezgahta burada pilav satıyorum. Bildiğim kadarıyla son süreçte bir gelişme yaşandı… Son görülen mahkeme, işten çıkarıldığım süre itibariyle kaybet- tiğim tüm haklarımın iadesine ve işe geri dönmeme karar verdi. Yaklaşık bir ay önce işime geri döndüm. Şimdi beni Pazar yerine vermişler. Birimimi değiştirmişler. Birimin değiştirilmesi ve olduk- ça ağır olan bu işe verilmem de aslında geri çekilen bir cezanın başka yollarla devam ettirilmeye çalışılmasının bir göstergesi. Ni- san’ın 1’inde emekli oluyorum. Emekli olana kadar gündüzleri pilav tezgahımın başında akşamları pazar yerinde belediyedeki işimin başındayım. Emeklilik sonrasına dair planın ne peki? Mersinliler bu pilavı yemeye devam edebilecek mi? Tabii ki. Bu işi gerçekten sevdim. Yaptığım işin sokakta olmasın- dan kaynaklı yarattığı toplumsal tarafı beni çok etkiledi. Bu tez- gahın başında farklı farklı insanlar nezdinde toplumsal gerçekli- ğimizle her gün farklı şekillerle yüzleşiyorum. Bu noktada hayata geçirdiğim paylaşımlar beni çok etkiliyor ve mutlu ediyor. Bu işe devam etmemin en büyük sebebi bu olacaktır. Dilerim ki; mağdur edilmiş, açlıkla terbiye edilmeye çalışılan tüm arkadaşlarım işine geri döner ve mevcut hükümet aklını başına alır, geri adım atar. Hükümetin geri adım atması da bizim tarafımızdan birlikten, dayanışmadan ve örgütlülükten geçer. Peki bu iki yıl sizin için nasıl geçti? Buradaki iliş- kiler nasıldı? Bu sokakta bu tezgahın başına geçtikten çok kısa bir süre sonra burada çok sıcak bir ortam gelişti. Gerek müşterilerimle gerekse diğer esnafla. Ben hiçbir zaman parayı amaç edinmedim. Buraya gelen insan parası olsun olmasın pilavını yiyip gidebiliyor. Müşteri- lerim genelde gençlerden oluşuyor. Gençleri çok seviyorum. İnsan- lara karşı yaklaşımlarım zaman içerisinde doğal olarak insanların 21

Kültürhane Menü- #Evdekal Sayısı Kültürhane Menü- #Evdekal sayısı | Page 20