«Κοιμήσου Περσεφόνη»
4/42
Η λίμνη Κουμουνδούρου εντοπίζεται στα σύνορα του σύγχρονου Δήμου Χαϊδαρίου με
τον Δήμο Ασπροπύργου. Αντίστοιχα, στην αρχαιότητα οι Ρειτοί αποτελούσαν το όριο
μεταξύ Αθηνών και Ελευσίνας.
Στο κέντρο περίπου της λίμνης Κουμουνδούρου ο Ιωάννης Τραυλός εντόπισε
μακρύ τοίχο, που προφανώς αποτελούσε μέρος του φράγματος που συγκρατούσε τα
ύδατα και διαμόρφωνε τη λίμνη. Σύμφωνα με τον Τραυλό οι λίθοι που είχαν
χρησιμοποιηθεί στο φράγμα προέρχονταν από το ελευσινιακό τελεστήριο που είχε
ανεγείρει ο Πεισίστρατος και κατακάηκε από τους Πέρσες το 479 π.Χ..
Στο
Αρχαιολογικό
Μουσείο
της
Ελευσίνας
υπάρχει
επιγραφή
με
τμήμα
ψηφίσματος της αθηναϊκής βουλής σχετικά με τη γεφύρωση ενός από τα δύο
ρεύματα των Ρειτών. Η επιγραφή χρονολογείται στο 421 π.Χ. και αναφέρει ότι οι
Αθηναίοι είχαν αποφασίσει να κατασκευάσουν λίθινη γέφυρα πλάτους πέντε ποδών,
δηλαδή
περίπου 1,5 μέτρου, προκειμένου οι ιερείς που μετέφεραν τα ιερά της
Δήμητρας στην Αθήνα να περνούν με ασφάλεια τα ρεύματα. Παράλληλα, το μικρό
πλάτος της γέφυρας απαγόρευε την έλευση τροχοφόρων, καθώς οι συνοδοί των
ιερών αντικειμένων της θεάς ήταν υποχρεωμένοι να είναι πεζοί.
Η Ιερά Οδός κατά μήκος της μήκος της παραλίας προς τη λίμνη Κουμουνδούρου στις αρχές της δεκαετίας του 1930
(Πρακτικά Αρχαιολογικής Εταιρείας 1937, σελ. 40, εικ. 19).
Σύμφωνα με διάφορους περιηγητές, οι δύο λίμνες διατηρούνταν καθ’ όλη τη διάρκεια
του 19ου αιώνα μ.Χ. Μάλιστα, οι εκροές των λιμνών προς τη θάλασσα
χρησιμοποιούνταν για να θέτουν σε κίνηση δύο παράλιους υδρόμυλους, που είχαν
χτιστεί κοντά στις λίμνες στις αρχές του περασμένου αιώνα, αν όχι νωρίτερα.
Ο François Pouqueville επισκέφτηκε την περιοχή κατά το πρώτο ήμισυ της δεκαετίας
του 1810:
Υλικό ΠΕ: Λίμνη Κουμουνδούρου
2009
Δέσποινα Μωϋσίδου