bir vakayla ben de ilk defa karşılaşıyorum. Audial fonksiyonlarınızda bir regresyon görünmüyor. Olsa olsa bir kongenital anomali olabilir diyeceğim ama daha bugün farkettim diyorsunuz, doğuştan gelen bir bozukluk olsa muhakkak anlardınız emin olun. Kadın duyduklarına üzülmüş bir şekilde, Peki bunun bir tedavisi olabilir mi, yani eski kulağıma yeniden kavuşabilecek miyim, Dediğim gibi şimdiden bir şey söylemem imkansız, fakat tedavi sürecine ne kadar erken başlarsak o kadar iyi sonuçlar alacağımıza inanıyorum, Size bir randevu daha yazıyorum belki bir otostomi ya da otoplasti gerekebilir, buna ilerleyen zamanlarda birlikte karar verelim, Tamam, teşekkür ederim doktor ben tekrardan gelirim, Bu akşam dinlenin ve kendinize iyi bakın, bunu düşünmemeye çalışın, belki de psikolojiktir, iyi seneler. Kadın muayenehaneden çıktığında kocası bekleme odasındaydı. Duyar duymaz geldim, nasıl oldu, ne dedi doktor. Kadın doktorun dediklerini aynı şekilde kocasına aktardı ve hastaneden çıkıp evlerine geri döndüler.
Adam, hala televizyonun karşısındaki koltukta oturup bugün başına gelen bu tuhaf olayı düşünüyordu. Ara ara yerinden kalkıp yatak odasındaki aynanın karşısına geçiyor ve burnunun hala yerinde olup olmadığına bakıyordu. Yarın ilk iş bir doktora görünmeliyim diye düşündü. Ama doktor ona ne yapabilirdi ki, burnu bir kere yerinden çıkmıştı, artık bundan sonra yapılabilecek tek şey cerrahi bir müdahaleydi. Bıçak altına yatmayı göze alamayacağını düşündü adam. Belki sadece zamana bırakıp biraz beklemeliydi. Burnu tekrar yerine gelebilirdi kendiliğinden, ya da yeni bir burun şu an suratının ortasında duran o düzlükten yavaş yavaş büyümeye başlayıp çıkabilirdi. Başka birisinin de başına böyle bir şey gelmiş midir diye düşündü. Hayatı boyunca hep nefretle baktığı burnu için bu kadar üzüleceği aklının ucundan geçmezdi. Onun için sadece yüzünün tam ortasında duran ve ona şimdiye kadar hep utanç vermiş, kocaman, çirkin bir organıydı oysa ki bu geceye kadar. Kafasının içinde yükselen bu seslerden kurtulmak için silkindi ve yaklaşık dört saattir oturduğu koltuktan doğrulup, televizyonu kapatmak için kalktı. Zaten kafasının içinde yeterince sesin olduğunu düşündü, televizyon, o sesleri bastırmak yerine onların kendilerini duyurabilmeleri için daha da yüksek sesle konuşmalarına neden oluyordu. Odasına gitti, aynaya tekrar baktı. Burnum olmayınca daha da çirkin bir suratım varmış dedi kendi kendine. Yatağına uzandı ve sabah kalktığında burnunun tekrar yerinde olmasını dileyerek gözlerini kapattı.
31