« Мои ночи прекраснее ваших дней »( Mes nuits sont plus belles que vos jours, 1989) 7
Je vais bien, ne t’ en fais pas( 2006) 7.4
քասթինգիա հրավիրել շրջիկ կրկեսներում աշխատող, ֆիզիկական արատ ունեցող ՛՛ ամենաազդեցիկ դերասաններին ՛՛: Սո էն, ինչը կտեսնեք, գրիմի արդյունք չի, իրական մարդիկ են: Ֆիլմում առաջ են բերվում սոցիալ-հոգեբանական խնդիրներ. հասարակության վերաբերմունքը ֆիզիկական արատներ ունեցող մարդկանց նկատմամբ, հենց էդ խնդիրներով մարդկանց միջ / ներանձնային վիճակների պարզ, սիրուն առանց խուճուճությունների մեկնաբանումա տալիս: Մեծ հաշվով էս ֆիլմը լիքը թեմատիկ հակասությունների, փոխաբերությունների հավաքածուա: Հիմնական սյուժետային գծում Հանս անունով մի գաճաճ սիրահարվումա կրկեսի ամենասիրուն ու ամենաշքեղ դերասանուհուն, ով շահագործումա Հանսին, շարունակաբար փող կորզում ու տեղեկանալով վերջինի ստացած մեծ ժառանգության մասին, ամուսնանում հետը( ահագին բանալ սյուժե): Էս ամենը ուղեկցվումա ծաղրուծանակի տեսարաններով, ու էն, ինչ կատարվումա երկրորդ պլանում, արժանիա ոչ պակաս ուշադրության( հատկապես սիամյան երկվորյակների ամուսնանալու թեմաները): Հարսանիքի ու եզրափակիչ տեսարանները ինչ խոսք մի քիչ ժուտկիոտ են: Դերասանական ընտիր խաղ, մեկը մյուսից վառ, ձևավորված կերպարներ, վերջ դեկորացիաներ, կրկեսային միջավայր, որը ես էնքան շատ եմ սիրում: Մի խոսքով, սա կինեմատոգրաֆի դասական նմուշա, որ պիտի անպայման դիտվի, ընդ որում էն ժամանակվա չափանիշներով սարսափ ժանրի նմուշ:
« Мои ночи прекраснее ваших дней »( Mes nuits sont plus belles que vos jours, 1989) 7
https:// www. kinopoisk. ru / film / 15080 /
МОНИКА СТЕПАНОВНА https:// www. kinopoisk. ru / film / 15080 / Հետաքրքիր ու բավականին արդյունավետ սովորույթ եմ մոտս « արթնացնում » ՝ նայել ֆիլմերը ըստ ռեժիսորների: Ու էտ սովորույթի բացումն արեցի Ժուլավսկիի ֆիլմերով: Առաջինը ինչ աչքի ընկավ, յուրահատուկ պրիզման էր, որով ռեժիսորը ներկայացնումա կին և տղամարդ հարաբերությունները: Թվումա աբսուրդիզմի հասնող, իրականությունից շատ հեռու հարաբերություններ, բայց չէ: Երկրորդը, իհարկե, դիալոգները: Որոշեցի հենց էս ֆիլմով կիսվել, որովհետև դիալոգներն ուղղակի « տանում են »( իզուր չի, որ իրա հայտնի գործերիցա): էլի « ֆիշկաներ » կան, որ կրկնվում են, բայց չեմ խորանա: Հ. Գ. Էս կինոյից հետո, սկսեցի կիսել ռեժիսորի սերը Սոֆի Մարսոյի հանդեպ = D
Je vais bien, ne t’ en fais pas( 2006) 7.4
http:// www. imdb. com / title / tt0485241
ԱՐՄԻՆԵ ՂՐԴԻԼՅԱՆ
# SecretSantaRare # Jevaisbienetnfaispas Շատ եմ սիրում եվրոպական կինոն, մանավանդ ֆրանսիականը, գտնում եմ, որ միայն իրենց է հաջողվում բարդ թեմաներին թեթևություն հաղորդել: Այս ֆիլմում էլ գործողությունները ծավալվում են ներընտանեկան բարդ հարաբերությունների ֆոնին: Լիլին, գլխավոր հերոսուհին, վերադառնում է Իսպանիայից Ֆրանսիա ու իմանում, որ իր զույգ եղբայրը կորել է: Փնտրտուքները հանգեցնում են ֆիզիկական ու հոգեկան ծանր ընկճաղտի, որից դժվարությամբ հաջողվում է դուրս գալ, բայց էլ ոչինչ նույնը չի լինի, այո, իր մոտ Ամեն Ինչ Լավ Կլինի, բայց ինչ գնով... Մելանի Լորանը կարողացավ հաղորդել հերոսուհու տառապանքները: Ժուլիեն Բուսալեիեն էլ մերօրյա ասպետ էր: Ուժեղ քիմիա կար երկուսի մեջ, հետո իմացա, որ ֆիլմից հետո իրական կյանքում սկսել են հանդիպել < 3 Մի քիչ ձգձգված էր, բայց հաճույքով նայեցի: Ապրես սանտա ջան: Ապրի ինձ սա ուղարկողը:
110