Yeşil Masa
_
ALEJANDRA PIZARNIK
ÇEVİRİ: NURTEN UYAR
Güneş sapsarı bir hayvan gibi.
İyi ki kimse bana yardım etmiyor.
Yardıma ihtiyacınız olduğunda
yardım almaktan daha tehlikeli şey yoktur.
Kendimi çocukluğun güneşiyle hatırlıyorum,
içine ölüm aşılanmış
güzel hayatla.
Ama hayır, güneş gecemi katletmeyecek
Gezginler, bu ikimizin şarkısı, bir metafor gibi
titreşiyorum:muma kıyasla ruh.
Ve yer bile olmayan biryere gitmek dışında
yapacağın birşey yok.
Burası , uzayın çılgın bir adam gibi titrediği yer.
Biri, bahçede zamanın geçişini yavaşlatıyor.
Müzik ve tuvalet suyuyla besleniyorum. Ben
Senin kızınım. Aralıksız, amansız bir rüyayla kavrulmuş.
O kayıp yerde tek bildiğim
gece maskeleri.
Gölgeler uyanmadan
kendime, bir kez olsun bir maske tasarlamaya
vaktim var mı?
Hiçbiryere davetli, hiç olmazsa en dibe.
Ölü bedenimin ağırlığını tartmak için
konuşmayı deniyorum.
Denizler ölülerini saklar. Çünkü
8
The Green Table
The sun like a big too yellow animal.
It’s lucky no one helps me.
Nothing more dangerous than receiving help
when you need help.
I recall myself in the sun of childhood,
infused with death,
with beautiful life.
But no sun will kill off my night.
The wandering, this song of us two, I flicker like a metaphor:
the soul compared to a candle.
And you’ll have nothing except a going to a place
that is no place.
It’s here where space trembles like a madman.
Someone in the garden slows the passage of time.
I feed on music and black water.
I’m your girl, scorched by a relentless dream.
Night-masks in that lost place
only I know.
Will I have time to fashion a mask
for myself once I emerge
from the shadows?
Invited to go nowhere but to the bottom.
I try on the language
to test the weight of my dead.
aşağıda olan aşağıda kalmalıdır. The sea hides its dead. Because
what is below must stay below.
En iyisi için; yeni gölgesiyle savaştı, şeffaflığa karşı mücadele etti. It was for the best; she fought her new shadow,
she struggled against transparency.