Katalogi wystaw Katalog prywatnej kolekcji dzieł sztuki | Página 41
ANALIZA T WÓRCZOŚCI
Wczesne prace twórcy związane są ze stylem zbuntowanych przyjaciół, studentów krakowskiej ASP –
dziełami Kantora, Sterna, Jaremy, Brzozowskiego.
Prace artysty zostały utrzymane w duchu nadrealistycznym , są niezw ykle lir yczne i malownicze. Surrealizm stał się najważniejszym prądem dla
Tchórzewskiego. W dziełach z końca lat 40. i początku 50., pojawiają się oniryczne postaci kobiet, zwierzęta (Ptaki, 1948, Świąteczne popołudnie świerszcza nad
miastem, ok. 1948). W 1948 roku młody plastyk miał
zaszczyt wystawiać swoje prace na słynnej I Wystawie
Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Pokazał tam m. in.
liryczne Konstrukcję minuty, Odpoczynek światła
i Komunikat wojenny oraz 30 gwaszy i rysunków.
Od 1949 roku jedynym obowiązującym stylem
w PRL–u był socrealizm. Twórca zmuszony był wykonywać na zlecenia realizacje jak scenografie w Teatrze
Groteska, wystawy sklepowe, okazjonalnie publikował
swoje ilustracje w „Tygodniku Powszechnym”. W zaciszu własnej pracowni realizował Pejzaże fantastyczne, oniryczne kompozycje. W tym okresie pojawiły
się w jego dziełach pierwsze organiczne, poszarpane
formy tak często ukazywane w dziełach późniejszych
twórcy. Obrazy Akrobacje (1954), Byk (z tego samego roku) to już kompozycje surrealne. Fantastyczne
postaci ukazane zostały na coraz mroczniejszym, niepokojącym tle. Po odwilży twórca dalej eksplorował wyznaczone przez siebie kierunki. Twórca kładł
farbę szerokim pędzlem, szpachlą, interesowała go
maniera taszystowska. Prace Tchórzewskiego z tego
okresu cechuje ciągłe balansowanie na granicy abstrakcji i figuracji. Stosował również silne kontrasty
kolorystyczne.
W latach 60. Wielkie wrażenie na artyście wywarły dzieła włoskiego Cinquecenta . Tchórzewskiego
inspirował mistycyzm światła Tycjana, kontrasty na
płótnach Tintoretta. Około 1960 roku Tchórzewski
ukształtował swój styl, który obecny był w dziełach
artysty do jego śmierci. Plastyka fascynowały żywiołu, ogień, woda, prąd, do których często się odwoływał. Tadeusz Różewicz pisał o malarzu – „Tchórzewski
– podpalacz, twórca […] ognia”. Materia malarska plastyka była dynamiczna, chętnie stosował impasty,
eksperymentował z farbami. Niektóre z dzieł zdawały się odnosić do figuracji, inne pozostawały całkowicie abstrakcyjne. Pod koniec lat 60. powstały niemal
monochromatyczne dzieła jak Tantal (1969), Walka
z motylem (1968), artysta wielokrotnie nawiązywał
również do wątków biblijnych.
W latach 80. Tchórzewski stanowczo opowiedział
się po stronie politycznej opozycji. Jego dzieła z tego
okresu cechuje mistycyzm, odniesienia do religii (m. in.
Ukrzyżowanie 1981 r.). W okresie tym twórca namalował również monumentalny poliptyk Golgota, ukazujący ognisty pejzaż. Już w III RP malarz wystawiał prace
bardziej aluzyjne, odnoszące się do ówczesnej polityki.
Wciąż jednak jego dzieła pozostawały oniryczne, niepokojące i poetyckie.
41