Katalogi wystaw Katalog prywatnej kolekcji dzieł sztuki | Page 156
BIOGR AM ART YST Y
Urodzony w 1892 r. w Krakowie artysta, zmarł w 1965 r.
w Montrealu. W latach 1910 — 1915 studiował w Wiedniu
filozofię, architekturę i agronomię. W arkana warsztatu
malarskiego wprowadził go ojciec, Jacek Malczewski,
profesor krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
W okresie 1917 — 1939 mieszkał w Zakopanem, gdzie
wszedł w krąg miejscowej elity artystyczno–intelektualnej, skupionej m. in. wokół Stanisława Ignacego
Witkiewicza i Karola Szymanowskiego. Był członkiem
Towarzystwa Sztuka Podhalańska, promującego ideę
zakorzenienia polskiej sztuki w lokalnym folklorze.
Dla działającego w Zakopanem od 1925 r. Teatru
Formistycznego wykonywał projekty oprawy scenograficznej m. in. dramatów Witkacego i Strindberga.
W 1932 r. wstąpił do Stowarzyszenia Artystów Polskich
Rytm. W 1930 r. odbył podróż do Francji; powrócił
tam, przedzierając się przez Słowację, Węgry i Włochy,
po wybuchu II Wojny Światowej. W 1940 r. wyjechał,
przez Hiszpanię i Portugalię, do Brazylii; tu przebywał
blisko dwa lata, notując techniką akwarelową widoki Rio de Janeiro i Kurytyby oraz krajobrazy Parany.
Przeniósł się następnie do Stanów Zjednoczonych,
gdzie mieszkał m. in. w Nowym Jorku. W 1942 r. osiadł
na stałe w Montrealu.
Zwiedzał Kanadę i Stany Zjednoczone w poszukiwaniu motywów malarskich; utrwalił m. in. widoki Gór
św. Wawrzyńca i Gór Skalistych. W 1959 r. odwiedził
Polskę. Przebyty w 1957 r. udar mózgu i częściowy
paraliż zmusił go do porzucenia malarstwa olejnego;
uprawiał jednak nadal akwarelę.
Po raz pierwszy Malczewski eksponował swe prace
w 1924 wspólnie z Witkacym w warszawskim Salonie
Czesława Garlińskiego. Kolejne wystawy indywidualne artysty odbyły się w Zakopanem (1926), Warszawie
(1928, 1929, 1935, 1938), Krakowie (1930, 1932), Łodzi
(1935) i Katowicach (1938), a także w Montrealu
(Museum of Arts, 1943; Dominion Gallery, 1949)
i Waszyngtonie (Corcoran Gallery, 1944).
Brał udział w prezentacjach polskiej sztuki za granicą, organizowanych przez Towarzystwo Szerzenia
Sztuki Polskiej wśród Obcych i w wielu wystawach
międzynarodowych, m. in. w Pradze i Helsinkach (1929),
Wiedniu (1928), Paryżu (1928, 1937), Brukseli i Hadze
(1929), Budapeszcie i Kopenhadze (1930), Wenecji (XIII
Biennale) i Los Angeles (1932), Moskwie, Edynburgu
i San Francisco (1933), Nowym Jorku (1933, 1939),
Berlinie (1936), Pittsburgu (1938),