Kalabalık Dergi Kalabalık Dergi 7. Sayı | Page 8

Kasım 2014  AZİZ ADAMIN SORUSU KÜBRA AĞAOĞLU ‘Memleketin durumunu öğrenmek için bir yurttaşımıza ‘Nereye?’ diye sorduğumuzda bize’ Hamama’ diye cevap vermiştir. Oysa biz, memleketin nereye gittiğini öğrenmek istiyoruz. Bir ya da birkaç yurttaş hamama gidiyor diye, bundan bütün memleketin hamama gittiği sonucu çıkarılamaz.’ Aziz Nesin/Birtakım Azizlikler Sevgili memleketimiz bir dizi sancılı süreçten geçerek, sancılı bir seçimle sancılı günlerine devam etmekte. Öyle ki sokakta yürüyen insanların yüzlerinde sıkıntılı ifadeler, elini kolunu nereye koyacağını şaşırmış durumlar, yollarda ‘nereye gittiğini’ bilemez halde yürümeler ve daha birçok stresli ruh halleri sokaklarımızı ele geçirmekte. Okullarda öğretildiğinin aksine, demokratik Ülkerler de yapılan seçimlerin ülkeye iç huzur getirmediğini, seçimlerden sonra toplumun derin bir oh çekmediğini anlayalı uzun zaman oluyor. Dikkat ediniz ki yazımın konusu memleketimizin az bir zaman önce geçirdiği cumhurbaşkanlığı seçimleri, fakat seçim istatistiklerini önünüze dizerek,2023’e ‘giden’ yolda hangi süreçleri izleyeceğimizi sıralayarak sizleri sıkmak istemem ve tabii ki bunun benim bilgi birikimimin kıt olmasıyla en ufak bir ilgisi de yok (!)Fakat bu memleketin, bir öğrenicisi, bir vatandaşı ve bir genci olarak söylemeliyim ki, sonuçları görmek için sokağa çıkmak yeterli ne diyordu şu bolca alkol satan sokaklardaki yazı Sokakta Hayat var! E hal bu olunca da, memleket sevdasını ve ön görülerini sanatıyla yoğurup, beşamer sosuyla fırınlılayarak bizleri en lezzetli sanat üretimleriyle buluşturan bir aziz adam Aziz Nesin’e başvurmak kaçınılmaz oldu. Seçimlerin sonucunu en az 9 ay 10 gün önceden tahmin eden her vatandaş gibi ben ve kalemim de gittik seçimlere, tabii edebi araçların oy kullanmasının yasak olduğu memleketimizde sadece ben, beynim ve çalışmaları yaptığını söyledi. vicdanım oy kullanabildik. Ha ne diyorduk, Aziz Nesin diyorduk. Yazımın başında dediğim gibi bir garip hallerdeyiz toplum olarak. Ve bu garip halleri en güzel anlatan Aziz Nesin’in, ‘Birtakım Azizlikler’ oyunu geldi aklıma, seneler önce Genco Erkal üstattan izlemiştim, şu aralar yaşıyorum. İşte bu satırları yazabilmek adına, oyun metnini bir defa daha okudum, sanatın hayat kurtardığını söylemiş miydim? Sahi güzel okuyucu nereye gidiyoruz? Yahut farkında mıyız bir yerlere gittiğimizin, gitmemiz gerektiğinin? Ben de zamanında Aziz adamın yaptığı gibi, birkaç kişiye yönelttim bu soruyu, hepsi vatandaşımızdı merak etmeyin ve kimsenin Pensilvanya’da evi de yoktu. Nereye gittiğimize dair birçok farklı yanıt aldım, yazımın bu satırından sonra sıkılabilirsiniz uyarayım, isterseniz hemen şimdi okumayı bırakıp kendinize bir kahve alıp Pensilvanyadaymışcasına huzurla içebilirsiniz. Evet, kalanlarla devam ediyorum o halde. Aldığım yanıtlar birbirinden farklı olmakla birlikte öfke ve kızgınlık doluydu. Kimisi ülkenin gidişatından kendini mutsuzluğa hapsetmiş ve ailesiyle sü ɕ