k a j e c i k R ozmow a
Z Ew ą Rybick ą roz m aw ia Ju lia Wilińs ka (kl asa III B gimnaz j u m)
Projektowanie
ubrań to moja pasja
P ostanowiliśmy znaleźć w naszej
szkole ludzi z pasją . O kazało
się , że jest ich wielu . W ywiady ,
notatki , sylwetki – to efekt
naszych poszukiwań . E wa mówi
o projektowaniu ubrań . T o jej pasja ,
o której wiedzą tylko przyjaciele .
Czy c hc i a ł a byś p ow i ą za ć to z p rzysz ł ośc i ą?
Ja k u d os kon a l a s z s wo je zdo ln oś c i?
Praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka. Zawsze staram
się przeznaczyć część mojego wolnego czasu na pro-
jektowanie. Zdarza się, że ni stąd, ni zowąd pojawia się
w mojej głowie cały projekt. Wtedy albo od razu go wyko-
nuję, albo w przypadku, gdy nie mam czasu lub możliwo-
ści, rysuję szybki szkic, krótko go opisując, żeby nie zapo-
mnieć danego pomysłu. Czasami też z tego powodu jed-
nego dnia jestem w stanie zaprojektować jedną styliza-
cję, a drugiego kilka. Często czerpię inspirację z tekstów
piosenek-zastanawiam się, jaki styl, osobowość, wzory
oraz kolory mi do niej pasują i na tej podstawie tworzę
nowy projekt. Dlatego niejednokrotnie podczas słucha-
nia muzyki albo przeglądania okładek którejś płyty z mojej
licznej kolekcji, doznaję „olśnienia”. Zdarza się również, że
patrząc na jakieś ubranie, przerabiam je na całkiem nowe.
W domu mam poradnik do szkicowania sylwetek i ubrań,
z którego zamierzam nauczyć się rysowania całych sylwe-
tek, a także niektórych części ubioru, które wciąż sprawiają
mi kłopot.
Tak, naprawdę chciałabym, ponieważ mogłabym wtedy
robić coś, co lubię i co sprawia mi dużo radości. Bez
względu na to, jak długą mam przerwę w projektowaniu,
cały czas lubię to tak samo. Dzięki projektowaniu jestem
szczęśliwa, a także spełniona. Dlatego, nawet jeśli nie sta-
łoby się ono w przyszłości moim podstawowym zajęciem,
pozostanie na pewno moją wielką pasją. Zawsze, gdy już
skończę jakiś projekt i jestem zadowolona z jego wyko-
nania, czuję ogromną satysfakcję. Robiąc to, praktycz-
nie nie odczuwam upływu czasu. Kiedy mam dużo pomy-
słów w jednym dniu, jestem w stanie przesiedzieć wiele
godzin nad ich realizacją. Wiem, że moje projekty są
dalekie od ideału, że wielu rzeczy musiałabym się jeszcze
nauczyć. Jednakże, jeśli będę nad tym pracować, wszystko
stanie się możliwe. Gdy po roku zaglądam do moich
poprzednich szkicowników, mniej więcej potrafię określić,
które rysunki są słabe, a które nadal wywołują we mnie
poczucie satysfakcji. Widzę wtedy, co jeszcze powinnam
poprawić i uczę się w ten sposób na własnych błędach.
Dziękuję za rozmowę.
k a j e c i k
11