Δ- Δεν μπορείς να φανταστείς πως σε καταλαβαίνω . Ένα πράγμα θέλω κι εγώ . Να μάθω γράμματα , να αποκτήσω γνώσεις και ύστερα να τις μοιράσω ! Να γίνω δάσκαλος μορφωμένος κι όχι ένας απλός αμόρφωτος ακαλλιέργητος εργαζόμενος όπως ο πατέρας μου επιθυμεί . Ζ- Αχ αυτοί οι πατέρες μας ! Αγαπητέ μου Δαμιανέ λυπάμαι πολύ που περνάς κι εσύ το ίδιο με εμένα αλλά από την άλλη πλευρά χαίρομαι που βρέθηκε κάποιος α καταλάβει τον πόνο μου . Τον σωματικό και πόσο τον ψυχικό ! Δ- Ένα πράγμα θα σου πω Ζυλιέν που όσο μικρός και αν πρέπει να με ακούσεις . Το ξύλο και τις κατηγορίες θα τις δεχτείς ή καλύτερα θα τις υπομείνεις όμως ακόμα και ο πιο αγαπημένος σου άνθρωπος αν σε εμποδίζει να ονειρευτείς βγάλτον από τη ζωή σου . Δε σε αγαπάει πραγματικά . Προσπάθησε να βρεις ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν να παλέψεις για να τα πραγματοποιήσεις . Ακούγεται σκληρό και προσβλητικό για τους γονείς όμως η πραγματικότητα είναι από μόνη της σκληρή ! Ζ-Αχ μικρέ μου Δαμιανέ πόσο σοφός είσαι ! Εύχομαι να καταφέρεις αυτό που θέλεις . Φαίνεται βασανισμένος . Δ- Δυστυχώς μπορώ να πω το ίδιο και για σένα . Δείχνεις καταρρακωμένος ψυχικά και φοβάμαι πως το ίδιο μακρινά και « άπιαστα » φαίνονται τα όνειρα σου . Ζ- Ναι μα βλέπεις ο πατέρας μου αποφασίζει για εμένα χωρίς εμένα και έχει το θράσος να με αποκαλεί ζώον , το ίδιο του το παιδί , χωρίς να ντρέπεται . Δ-Η ντροπή μάλλον είναι κάτι που τους λείπει και θαρρώ πως αυτό έχει αντίκτυπο σε εμάς .