‘Ik moest bovenop een klant gaan zitten
en hij zou in mijn gezicht klaarkomen.
“Het wordt een mooie, integere scène,”
zei de producent’
Buiten het podium zat ik niet lekker in mijn vel. Ik had nog geen enkel zicht op
enige vrouwelijke vormen: geen borsten, bleek gezichtje, broodmager. De
bouw van mijn moeder – die moest ook altijd slagroom eten van de dokter.
Mijn strategie was wederom: niet opvallen. Ik hoorde niet bij de alto’s, niet bij
de skaters, niet bij de kakkers, niet bij de nerds. Niet dat ik depressief was,
maar het was allemaal een beetje… Nikserig. Tot ik vijftien werd. Toen ging ik
los. Eindelijk kreeg ik tieten. Ik droeg wortelbroeken in een kindermaatje van
C&A, terwijl iedereen een Levi’s 501 had. Die spijkerbroek zakte gewoon van
m’n reet. Via de fabrikant regelde mijn moeder twee Levi’s 501 in mijn maat:
24/32. Geweldig. In dezelfde tijd mocht ik bij de toneelclub. Spelen was voor
mij de perfecte uitlaatklep. Oudere vwo’ers vonden mijn spel te gek. Ik was
opeens een van de hotste meisjes van de school.
Mijn tienerjaren hebben me sterker en weerbaarder gemaakt. Kijk, als je op
school alleen maar populair bent geweest, kun je je moeilijker verplaatsen in
mensen die kwet 6&"