Οι Ισραηλινοί , με μόνο επτά δεκαετίες εθνικής κυριαρχίας στο ενεργητικό τους , συγκαταλέγονται μεταξύ των νεότερων διαχειριστών της πολιτικής δεξιοτεχνίας .
Βεβαίως , η οικοδόμηση του κράτους είναι μια ατελείωτη πολύπλοκη διαδικασία . Στην περίπτωση του Ισραήλ , ξεκίνησε εν μέσω έντονων εντάσεων με τον τοπικό αραβικό πληθυσμό που είχε απαιτήσεις για την ίδια χώρα και που αρνήθηκε τραγικά την πρόταση του ΟΗΕ για τη διαίρεση της γης σε Αραβικό και Εβραϊκό κράτος . Ο αραβικός κόσμος επεδίωκε να απομονώσει , να αποθαρρύνει και τελικά να καταστρέψει το Εβραϊκό κράτος . Ο πληθυσμός του Ισραήλ διπλασιάστηκε στα τρία πρώτα χρόνια της ύπαρξης της χώρας , αντιμετωπίζοντας απίστευτη δυσκολία με τους εξαιρετικά περιορισμένους πόρους . Το έθνος αναγκάστηκε να αφιερώσει ένα τεράστιο τμήμα του περιορισμένου εθνικού προϋπολογισμού του στις αμυντικές δαπάνες , και η χώρα αντιμετώπιζε τη σφυρηλάτηση εθνικής ταυτότητας και κοινωνικής συναίνεσης σε έναν πληθυσμό , ο οποίος δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ετερογενής γεωγραφικά , γλωσσικά , κοινωνικά και πολιτισμικά .
Επιπλέον , υπάρχει το περίπλοκο και υποτιμημένο θέμα της ενδεχόμενης σύγκρουσης μεταξύ των απρόβλεπτων πραγματικών δυσκολιών του κράτους και , στην περίπτωση αυτή , των ιδανικών και της πίστης ενός λαού . Είναι άλλο πράγμα ένας λαός να ζει τη θρησκεία του ως μειονότητα και εντελώς άλλο να ασκεί την κυριαρχία ως πλειοψηφικός πληθυσμός , ενώ προσπαθεί να τηρήσει τις δεοντολογικές αρχές . Αναπόφευκτα θα προκύψει ένταση ανάμεσα στον πνευματικό ή ηθικό αυτοπροσδιορισμό των ανθρώπων και στις ανάγκες της κρατικής οργάνωσης , ανάμεσα στις υψηλότερες έννοιες της ανθρώπινης φύσης και τις
8