της αποφασιστικής πλειοψηφίας των μελών του ΟΗΕ εκείνη την εποχή ( 33 υπέρ , 13 κατά , και δέκα αποχές ) — φαντάζει πραγματικά ασύλληπτο .
Επιπλέον , το γεγονός ότι αυτή η μικρή κοινότητα Εβραίων , συμπεριλαμβανομένων των επιζώντων του Ολοκαυτώματος , που κατάφεραν να φτάσουν στην Παλαιστίνη υπό Βρετανική Εντολή , παρά τον βρετανικό αποκλεισμό και τα βρετανικά στρατόπεδα κράτησης στην Κύπρο , κατάφερε να υπερασπιστεί με επιτυχία τον εαυτό της ενάντια στην επίθεση πέντε Αραβικών στρατών , είναι σχεδόν αδιανόητο .
Για να κατανοήσουμε την απόλυτη έννοια του Ισραήλ , αρκεί να αναρωτηθούμε με ποιον τρόπο η ιστορία του Εβραϊκού λαού θα μπορούσε να ήταν διαφορετική αν υπήρχε Εβραϊκό κράτος το 1933 , το 1938 ή ακόμα και το 1941 . Εάν το Ισραήλ , αντί για την Βρετανία , είχε ελέγξει τα σύνορά του και το δικαίωμα εισόδου , εάν το Ισραήλ είχε πρεσβείες και προξενεία σε όλη την Ευρώπη , πόσοι περισσότεροι Εβραίοι θα μπορούσαν να είχαν δραπετεύσει και να είχαν βρει καταφύγιο ;
Αντ ’ αυτού , οι Εβραίοι έπρεπε να βασίζονται στην καλή θέληση των πρεσβειών και των προξενείων άλλων χωρών και , με δυστυχώς ελάχιστες εξαιρέσεις , δεν βρήκαν εκεί ούτε την “ καλοσύνη ” ούτε τη “ θέληση ” για βοήθεια .
Είδα από πρώτο χέρι τι σήμαιναν για τους Εβραίους Ισραηλινές πρεσβείες και προξενεία , παρασυρμένα από την έλξη της Σιών ή την ώθηση προς το μίσος . Βρισκόμουν στην αυλή της Ισραηλινής πρεσβείας στη Μόσχα και είδα χιλιάδες Εβραίους να αναζητούν μια γρήγορη έξοδο από μια Σοβιετική Ένωση εν μέσω κατακλυσμιακής αλλαγής , φοβούμενοι ότι η αλλαγή μπορεί να είναι προς την κατεύθυνση ενός ανανεωμένου σοβινισμού και αντισημιτισμού .
4