het personeel niet meer kon worden betaald. Minister Pais van O
Limburg had in die jaren nog een sterke lobby. Van der Linden,
en W en staatssecretaris Veder-Smit van Volksgezondheid zorgden
Wöltgens en van Rey in de kamer, Kremers (gouverneur), Greep
voor acute redding en stelden de commissie van Campen in. Deze
(decaan) en Verhey (directeur ziekenhuis) in Maastricht werden
commissie deed twee dingen: ze adviseerde over de oplossing van
begeleid door pagina grote advertenties in de regionale en
oude schulden en, voor de interne geneeskunde belangrijker, ze
nationale kranten. Lubbers voerde torentjes overleg. 22 april 1983:
deed een voorstel hoe middels een ‘academiseringsbijdrage’ de
Deetman wil een verbouwd Annadal met beperkte topzorg, de
kosten van de academische patiëntenzorg konden worden gedekt.
kamer beslist anders. Heel groot zal het niet worden maar toch:
Van deze ontwikkeling kon de interne geneeskunde nu profiteren.
nieuwbouw en volwaardig. Limburg had gewonnen.
Er was extra geld voor zijn topzorg ambities. Schaduwzijde:
De academisering van de interne geneeskunde vond in de eerste
het bedrag was een stuk lager dan in andere academische
jaren tegen deze achtergrond plaats. Het was een situatie van
ziekenhuizen. Daarmee moest de afdeling leren leven.
gasgeven en remmen tegelijk. Gasgeven met topzorg om te laten
zien dat het azM er klaar voor was, om als het ware de uitbouw
Een tweede cruciaal moment in de ontwikkeling van het
naar een volwaardig academisch ziekenhuis af te dwingen.
academisch ziekenhuis Maastricht (azM) kruiste wel die van de
Remmen omdat bestuur en directie niet wisten wat de toekomst
afdeling interne geneeskunde daarin. In september 1982 kregen
brengen zou. Hoeveel topzorg zou worden toegestaan en
Greep en van den Biggelaar (voorzitter College van Bestuur van
hoeveel academische functies zouden betaalbaar blijken? In deze
de Universiteit Limburg) van minister Deetman te horen, dat gezien
onzekerheid manoeuvreerde Flendrig met groot politiek gevoel.
de Basisfilosofie, de bouw van een nieuw academisch ziekenhuis
Hij liet de bloempjes bloeien maar bleef ook op goede voet met
gekoppeld werd aan een visie op de academisering van de
de bestuurders. Hij stelde ze niet voor voldongen feiten maar
regionale gezondheidszorg. In maart 1983 specificeerde Deetman,
presenteerde wel voortdurend nieuwe wensenlijstjes. De interne
gesteund door het ministers van Volksgezondheid en Financiën,
geneeskunde won daarmee inhoudelijk en bestuurlijk de positie
dit door de omvang van het academisch ziekenhuis op 617 (in
terug die ze eerder was kwijtgeraakt. De internisten was niet altijd
plaats van 705) te stellen. De benodigde ruimte kon in Annadal
duidelijk wat er allemaal speelde. Maar dat ze meer kansen kregen
gevonden worden. Nederland was te klein voor acht volwaardige
dan tevoren, wisten ze wel.
academische ziekenhuizen, Onderwijs en Wetenschappen had
er het geld niet voor en de Basisfilosofie sprak over het belang
van de eerste lijn en de regio. Er zou een academisch ziekenhuis
In één gebouw
komen, maar de klinische specialismen moesten worden ingedikt
De internisten waren door de historie verspreid over Annadal
en afgeslankt.
geraakt. Boven de polikliniek aan de voorzijde, in de kelder bij
de scopie-afdeling, in dokterskamers op de klinische afdelingen:
overal waren ze te vinden. 1976 startte met 4 Annadal internisten
en 2 parttime facultaire internisten; in 1984 bevolkten 30
internisten hetzelfde gebouw. Flendrig maakte zich sterk voor
huisvesting op een plek en dat lukte hem. Aan de verpleegafdeling
A3 werd een noodgebouw (het ‘Provisorium’) geplaatst, dat uit
twee verdiepingen bestond. De bovenste daarvan was voor de
staf Interne Geneeskunde. Het gebouw kon worden bereikt door
een tunnel die onder A3 was gegraven. Deze werkzaamheden in
het gebouw leidden tot een Aspergillus epidemie, waardoor de
beenmergtransplantaties op A3 tijdelijk moesten worden gestaakt.
Het ‘Provisorium’ bleef de thuisbasis van de interne geneeskunde
tot in 1991 het nieuwe academisch ziekenhuis klaar was.
Immunologie
Bijna alle internisten van de faculteit en het ziekenhuis waren in
de afdeling interne geneeskunde werkzaam: bijna maar niet allen.
Van Breda Vriesman was door Willighagen als lector immunologie
naar Maastricht gehaald en leidde in het ‘Biomedisch Centrum’ het
immunologisch onderzoek. Opgeleid in Leiden en de USA, had hij
een bijzondere expertise bij de diagnostiek van nierziekten met een
56 Portret Flendrig gemaakt door Marte Röling.
immunologische achtergrond. Maar ook de zogenaamde auto-
| Peter Houben | M Houben | Esther Houben | Boy Houben | Peter Houben | Maya Huijberts | M Huijberts | Mirelle Huijskens | Jeroen Huitema | Mariska Huls | Rikette Hulsewe |