DOSYA
42
Şeffaflık ve dürüstlük konusunda yasal çerçeveleri olan ülkelerde lobi faaliyetlerinde şeffaflık artmıştır . Bununla birlikte , şeffaflık seviyeleri ülkeler arasında farklılık göstermektedir ve yürürlükte olan bazı önlemler , etki sürecinde yalnızca sınırlı düzeyde şeffaflık sağlamaktadır . Ülkelerin çoğunda , lobicilik faaliyetlerini yürüten gruplar için de hedef alınan kişiler konusunda da şeffaflık sınırlıdır . Fiilen lobicilik faaliyeti yürüten bazı STK ’ lar ve düşünce kuruluşları gibi çeşitli aktörler her zaman şeffaflık gerekliliklerinin kapsamında değildir . Demokratik süreçlere ve ulusal güvenliğe yönelik risklere rağmen , yalnızca Avustralya , Kanada , Amerika Birleşik Devletleri ve AB lobi faaliyetleri yoluyla yabancı hükümetlerin etkisi konusunda bir miktar şeffaflık sağlamaktadır . Son olarak , çok az ülke hükümetin tüm organlarında lobi faaliyetleri konusunda bir miktar şeffaflık sağlamaktadır ve şeffaflık , ulusaltı ( subnational ) düzeylerde istisna olmaya devam etmektedir . Yürütülen araştırmaları , düşünce kuruluşlarını ve taban örgütlerini ( grassroots ) kimin finanse ettiği ve sosyal medyanın bir lobi aracı olarak kullanımı konusunda daha fazla şeffaflığa ihtiyaç var . Kanada Lobiciler Kaydı ve AB Şeffaflık Kaydı , lobicilerin bir lobi aracı olarak sosyal medya ve diğer halkla ilişkiler kampanyalarının kullanımına ilişkin bilgileri tebliğ etmesini gerektiren tek çerçevedir . Siyasi finansın şeffaflığı yüksek olsa da , siyasi partiler ve adaylar için dijital reklamların finansmanı konusunda hâlâ gri alanlar mevcuttur . Danışma ve uzman gruplarının oluşumu ve işleyişi üzerindeki şeffaflık da sınırlı kalmaktadır . Şeffaflığın ötesinde , politika oluşturma sürecinin gücü ve etkinliği , hem kamu görevlilerinin hem de onları etkilemeye çalışanların dürüstlüğüne de bağlıdır . Her ne kadar kamu dürüstlüğüne ilişkin mevzuatlar , politikalar ve yönergeler oluşturulmuş olsa da , bunlar genellikle lobicilik ve diğer etki uygulamalarının spesifik riskleri göz önüne alınmadan düzenlenmiştir . Hediyeler , davetler ve ağırlama ile ilgili kurallar halihazırda bulunsa da , lobi faaliyetleri
ŞEFFAFLIK VE DÜRÜSTLÜK KONUSUNDA YASAL ÇERÇEVELERI OLAN ÜLKELERDE LOBI FAALIYETLERINDE ŞEFFAFLIK ARTMIŞTIR . BUNUNLA BIRLIKTE , ŞEFFAFLIK SEVIYELERI ÜLKELER ARASINDA FARKLILIK GÖSTERMEKTEDIR VE YÜRÜRLÜKTE OLAN BAZI ÖNLEMLER , ETKI SÜRECINDE YALNIZCA SINIRLI DÜZEYDE ŞEFFAFLIK SAĞLAMAKTADIR .
ve diğer etki uygulamalarını özel olarak ele alan standartlar , rehberlik ve eğitime sahip çok az ülke vardır . Çıkar çatışmalarını önlemek için konulan katı standartlara rağmen , özel sektör ve kamu görevlileri arasındaki “ döner kapı ” da ( revolving door ) büyük bir endişe kaynağı olmaya devam ediyor . Sadece birkaç ülke yasama organı üyeleri için ne kadar süre sonra özel sektörde çalışabileceklerini belirleyen geçiş süreleri uygulamaktadır . Lobiciler ve şirketler giderek daha da artan bir inceleme altındadır ve politika oluşturma sürecine dahil olabilmeleri için daha net ve bütüncül bir çerçeveye ihtiyaç var . Her ne kadar mesleki ahlak kuralları lobiciler için ana araç olmaya devam etse de bu kurallar kimi zaman tutarsız olabilir ve yorum için çok fazla alan bırakabilirler . Lobicilerin ve şirketlerin kamu politikasını etkilemek için yürüttükleri faaliyetlerinde dürüstlük ve kapsayıcılık konusunda endişe yaratmayacak şekilde etkileşimde bulunmaları için mevcut tedbirler yelpazesinden bulunan standartları ve rehberleri geliştirmek gerekmektedir . Özellikle , lobicilik faaliyetlerinin sürdürülebilirlik taahhütleriyle uyumlu olmasını sağlamak için şirketlerin göstermesi gereken özenin altı çizilmesi gerekebilir .
SONUÇ Aktörlerin çeşitliliği ve politika oluşturma sürecini etkilemenin farklı yolları göz önüne alındığında , lobicilik faaliyetlerinin daha kapsamlı bir değerlendirmesinin yapılmasına ihtiyaç olduğu anlaşılıyor . Herkese uyan tek bir çerçeveden kaçınmak için , farklı şartlar altında aşırı etki ve etki tekeli üzerine odaklanan risk temelli bir yaklaşım kullanılabilir . Lobicilik ilkeleri her ne kadar bu süreçte geçerli olmaya devam etse de , lobicilik faaliyetlerinin günümüzde nasıl uygulandığını izlediğimizde daha güçlü ilkelere ve düzenlemelere ihtiyaç duyulduğu ortaya çıkıyor . 4