43 mekanizmaların olmadığı ya da bu konuda herhangi bir bilgisi bulunmadığı ya da bu tarz mekanizmaların bulunduğu ancak etkili olmadığı veya cinsiyet kimliği ile cinsel yönelimi kapsamadığı yönünde cevap veriyorlar ”
Bu veriler ve örnekler aslında LGB- Tİ bireylerin gündelik hayatın her aşamasında olduğu gibi ayrımcılığın kurbanı olduğunu bizlere gösteriyor . Bu konuda iş dünyasının da artık kendi kendine şu soruyu kesin bir dille cevaplaması gerekiyor . Artık sırası değilse ne zaman ? Üstelik eğer sırası değilse bütün çeşitlilik ve kapsayıcılık üzerine çalışmalar boşuna mı yapılıyor ? Bir tek bireyin bile herhangi bir özelliğinden dolayı ayrımcılığa maruz kalmadığı bir iş dünyası sadece bir ütopya mı ?
Bu yüzden çeşitlilik ve kapsayıcılık üzerinde çalışırken şirketler ayrımcılığa karşı politikalarında mutlaka LG-
BTİ bireylerin karşılaştığı gündelik sorunlara da yer vermek zorundalar . Şirketler iş yerinde kapsayıcılığı teşvik ederken , çeşitliliği korurken özellikle kendini ifade etmek konusunda korku yaşayan LGBTİ bireylerini de gözetmeleri gerekiyor
Yoksa bütün bu çalışmalar , bütün bu söylemler havada kalacak . İşyerleri yine birilerinin çoğu zaman manevi fakat bazen de maddi acı çektikleri yerler olacaktır .