Drie schrijfsters, één boek. De titel van het boek (Dit boek gaat niet over mode) is al zeer aansprekend, maar het verdere verloop van dit boek nog meer. Cécile Narinx, Marije van Regenmortel en Merel Bem hebben een prachtig boek samengesteld waarbij er niet gesproken wordt over wat wel en niet mooi is. Maar vooral wat de betekenis van kleding. Wat dat is iets waar we niet vaak bij stilstaan. Kleding definieert wie wij zijn of wie je op dat moment wil zijn.
In het boek worden verschillende thema’s besproken; van imago tot mannen en vrouwen. En wat Narinx ook heel mooi weergeeft: Mensen die zeggen dat ze zomaar iets aangetrokken hebben, hebben er weldegelijk over nagedacht. Of zoals Narinx het noemt “een mentale notitie”.
Kijk om je heen
Maar waarom ik dit een goede trendbron vind? Je wordt door dit boek getraind om naar de kleding van anderen te kijken en te laten spreken. Kleren zeggen zoveel over iemand en het is goed om naar de wereld om je heen te kijken en mee te praten hierover. Ik sluit me daarom ook aan bij de visie van Narinx: “Het is niet oppervlakkig of ijdel om toe te geven dat je ermee bezig bent.”
Onbekende
Misschien is dat iets dat trendwatchers en journalisten in opleiding moeten leren. Dat je mag toegeven dat met je voorkomen bezig bent. Je wil jezelf profileren als een individu, maar niet buiten de boot vallen. Maar deze bron laat dus ook zien dat je moet open staan voor het onbekende of misschien wel een deel van jezelf waar je nog niet eerder bij stilstond.
En journalistiek gezien? Dit boek is vernieuwend. Niet alleen maar dat gebabbel over welke collecties mooi zijn en niet. Het persoonlijke aspect waar iedereen zich in kan verplaatsten. Dat is iets waar de major Journalistiek zich op richt en nog meer zal moeten doen in deze huidige tijdsgeest.