History, Wonder Tales, Fairy Tales, Myths and Legends De Familie Scheerlinck | Page 50

Hetzelfde patroon wordt in alle bekende verslagen bevestigd: de zweetziekte begon in de zomer en
verdween weer met de komst van de winter. De aandoening kwam vooral op het platteland voor en
merkwaardig genoeg vrijwel alleen bij mannen in de kracht van hun leven. Het opduiken in de zomer
en de voorkeur voor het platteland wijzen erop dat het infectieuze agens vermoedelijk zijn reservoir
had in een knaagdier of een vogel. Daarom is er wel gedacht aan een arbovirus dat een knaagdier
als gastheer gebruikt en een insect of spinachtig dier (arthropod) als vector. De meeste arbovirussen
veroorzaken echter een heel ander beeld met exanthemen en hemorragie, terwijl huidafwijkingen juist
opvallend afwezig waren bij de zweetziekte ('Er was een irriterende koorts, maar het zat niet in de
aders of in de lichaamssappen want er volgden geen karbunkels, noch purperen of grauwe vlekken of
iets dergelijks').
De Britse onderzoekers in The New England Journal of Medicine komen nu dus met het idee dat de
Engelse zweetziekte nog het meest lijkt op het door een Hantavirus veroorzaakte pulmonaire
syndroom dat in 1993 plotseling opdook in het zuidwesten van de VS onder de Navajo-indianen.
Daar kwamen snel progressieve en vaak dodelijke longontstekingen voor na een ongewoon warme
en vochtige lente, waarin de dichtheid van knaagdieren veel hoger was dan normaal door de
aanwezigheid van een overvloed aan voedsel (zie ook deze rubriek, 1993:1533-4). Het historische
beeld van de Engelse zweetziekte doet hier volgens de Britse auteurs sterk aan denken. Wellicht, zo
opperen ze, kan moleculair onderzoek hun hypothese bevestigen. Naar verluid zijn er namelijk een
aantal vooraanstaande personen, waarvan het graf bekend is, aan de zweetziekte overleden.

50