Heel Nederland Leest Magazine Winter 2016/2017 | Page 14

Vervolg van pagina 13

Gerhard te Winkel probeert,
zoals hij zegt: ‘Leusden op de
poëtische landkaart te zetten
met een muziek- en poëziefestival, met leuke avonden.’
Verder werkt hij graag met
andere kunstenaars aan
multimedia projecten zoals
Tonggloei. Meer informatie
vind je op zijn website
www.gerhardtewinkel.nl.

Slamgedichten
‘Het is niet verstandig ingewikkelde gedichten voor te dragen. Er is een speciaal genre; slamgedichten. Die kunnen in
drie minuten voorgedragen worden, ‘bekken’ lekker, hebben
humor en sterke beelden. de huidige Nederlandse kampioen
Carmien Michaels uit Antwerpen heeft zulke gedichten. Ze
gooide hoge ogen op het EK in 2016.
Lang niet alle slamgedichten blijven op papier overeind.
Er zijn ook slammers die principieel niet publiceren, omdat
ze voor het podium schrijven. Dichters, die erg opvallen bij
slams, worden opgepikt door grote uitgevers zoals Ellen
Deckwitz of Lotte Dodion. Deckwitz won een jaar lang alle
slams waaraan ze meedeed. Een geweldige prestatie.
Een heikel punt is de vraag wie er door mag. Er zijn jury’s
maar hebben die verstand van zaken? Bij de U-slam mag het
publiek beslissen. Ook dat is niet waterdicht, want iemand
met veel vrienden komt een eind. Ik heb Lotte Dodion die
slam ooit zien winnen. Op voorhand had zij geen fans in de
zaal.
Bij de finale wordt gewerkt bij met applausmeters, maar de
discussie blijft. Bij de variant van oud-kampioen Bernhard
Christiansen is dat probleem opgelost. Dichters gooien de
dobbelsteen voor ze voordragen. Als ze hoge ogen gooien,
moeten ze geprezen worden door de jury, bij lage ogen
moeten ze afgezeken worden. Dat gaat er hard aan toe. Zie
de video NK Dobbelslam 2015 op YouTube. Dit is dan ook
meer een wedstrijd voor juryleden, dichters zijn hier kanonnenvlees.

14

Slams worden door het hele land gehouden. Fanatieke
slammers gaan overal heen en pakken als het moet België
en Duitsland ook mee. Ze reizen het land door in treinen,
blijven bij vrienden logeren of reizen midden in de nacht
weer naar huis.’

Nachttrein
‘Op Facebook verschijnen regelmatig foto’s van dichters, die
op de terugreis in de nachttrein nog de gedichten die ze
hoorden voordragen voor nietsvermoedende medereizigers
of conducteurs. Je bent een liefhebber of je bent het niet.
Er is niet een vaste stijl van voordragen. die succesvol is. Je
hebt jong, snel en wild zoals Daniël Vis, overdacht en traag
zoals Bernhard Christiansen en grappig en helder zoals Ellen
Deckwitz, allemaal werden ze eens kampioen. Een eigen stijl,
uitstraling en een goede voordracht zijn belangrijk.
Op ‘gewone’ voordrachtavonden lezen ook dichters voor.
Er zijn echter grote verschillen. Daar krijgen de dichters
meer tijd en is het publiek welwillender. Bij slams hangt er
vaak verwachting en opwinding in de lucht. Ook wordt het
programma niet onderbroken door keurige politiek correcte
muziek.
Bij slams zie je dichters, die met leuke en bruisende poëzieprojecten bezig zijn. Er gebeurt van alles in de Nederlandse
en Vlaamse poëzie met Facebook als grote aanjager. Dat
is het praathuis van de slammers. Het meest opvallende
initiatief vind ik het Poëziebordeel van onder meer Lotte
Dodion. Een creatieve manier om poëzie te presenteren. Er
zijn ook dichterscollectieven, zoals Hongerlief, die gezamenlijk optreden. Er is ook een voordrachtclub van Stadsdichters.
Zo gebeurt er van alles, al slagen de dichters er voorbeeldig
in dat geheim te houden.’ n