“ Haddini bilip derecesini aşmayan kişiye Allah rahmet etsin .”
Hazreti Ali Efendimizin bu sözü çok yerindedir . Çünkü haddini biliyor , kim olduğunu ne olduğunu biliyor ona göre muhabbet ediyor , ona göre davranıyor ve öyle yola koyuluyor . Böyle olunca da çevresinde hem seviliyor hem de sayılıyor . Eğer bir kişi haddini aşarsa değişik konulara girerse , etrafını rahatsız ederse , o kişiye rahmet okumuyor Hazreti Ali Efendimiz , ama kötü bir söz de sarf etmiyor . Çünkü onun dili çok tatlıdır , O ’ nun sözleri hep Hakk ’ ın sözüdür . Zaten bütün Nebilerde ve Velilerde gören göz Ali ’ dir .
Yüce Pirimiz Hüdavendigar Mevlana ’ ya sordular , “ Bu kadar kitap okudun , ne öğrendin ?” Mevlana , onlara şu cevabı verdi : “ Haddimi bildim , adımı öğrendim !” Yine sordular , “ Ya Mevlana , neymiş adın ?” Dedi ki : “ İnsan ...”
Kişiliğini bulan bilinçli yürür , bilinçli konuşur , elinden geldiği kadar topluma örnek olmaya çalışır ve hiç ayrım yapmadan hangi dinden , hangi milletten olursa olsun herkese aynı sevgiyi sunar , o zaman Hazreti Peygamberin , Yüce Mevlana ’ nın , Hazreti Ali ’ nin ruhaniyeti hoşnut olur .
Siz de gönlünüzü büyütün , imanınızı güçlendirin . Ne olursa olsun ben yokum , benden işleyen , hizmet eden bütün o güzellikleri sunan bir kudret sahibi iman ettiğim yer var , diye düşünün .
Onun için buraya geldiğimizde , yerle görüşürüz . Biz birbirimize secde etmiyoruz , ben yokum , sen varsın Allah ’ ım diye yokluğa bürünüyoruz . Secde , hakikatte yokluk manasındadır .
Hüdavendigar Mevlana ’ nın çok güzel bir kasidesi vardır , şöyle buyurur ve der ki :
“ Koşayım , koşayım da , Hakk yoluna düşen atlılara ulaşayım . Yok olayım , yok olayım da Sevgiliye kavuşayım .
Hoş olmuşum , hoş olmuşum . ‘ Benlik evini yakayım da sahralara düşeyim ’ diye bir ateş parçası olmuşum .
Toprak oldum , toprak oldum ki , senden feyiz alarak rahmet alarak yeşilleneyim , çiçekler bitireyim . Canlılara yararlı meyveler yetiştireyim .
Su oldum ki , köpürerek , koşarak , başımı taştan taşa vurarak , secdeler ederek senin gül bahçene varayım .
Ötelerden geldiğim , gökten düştüğüm için , zerre gibi titriyorum . Sona varınca huzura kavuşurum . Emin olurum da titremem .
Gök şeref yeridir . Toprak telef olma , yok olma yeridir . Ben , Padişahımın yanına varabilmek için bu iki halden de kurtuldum .
41