“ Tatlı dilli olanların dostları biraz daha artar .”
Aşık , maşukuyla bu aleme nazar kıldığı zaman , hiç ayrım yapmaz ve bütün bu alemde ne varsa hepsini bir görür . Bu sebeple dili hep tatlı olur , yüzü hep güleç olur ve sözleri sevici olur .
Bakın ne güzel buyuruyor Hüdavendigar Mevlana : “ Bu ahlak , ona ezelden verilmiştir ; gözü de Sevgilinin cemalinin güzelliğiyle dolmuş , aydın olmuştur . Bu çeşit kul , Allah rızasını görünce güler , neşelenir . Kaza , bela dahi ona şekerle yapılmış helva gibi gelir . Bu kulun huyu ve yaradılışı böyle olursa alem , onun emrine , onun fermanına tabi değil de nedir ?”
İnsan , isterse Allah ’ ı konuşturur , isterse İblis ’ i konuşturur . İkisi de insana ait . Peki bunlardan hangisi huzur verir ? Elbette Allah ’ ıı konuşturmak huzur verir .
Allah , güler yüzde , tatlı dilde , merhamet , şefkat bulunan yerdedir . Hakk yüzünü bütün insanları bir görüp hiç ayırım yapmayarak sevgisini sunandan gösterir . Tatlı dille , güler yüzle , sevgi sözleriyle topluma kendimizi sevdirir , bizlerle hasbihale girenlere doğru yolu gösterir , aydınlığa götürürsek , onları Hakk canları ile kardeş edebilirsek kendimizi kazandırmış oluruz .
Işık eken , nur bulur ; hakikat eken de hakikatin hakikatini bulur . Her şey Allah ’ tandır ve O ’ ndan olana güler yüzlü ve tebessümlü olmak esastır .
145