“ Vakit kıymetlidir , fakat insanlar bunu bilmiyorlar .”
Hüdavendigar Mevlana diyor ki : “ Bu beden bir mektuptur postalanmış Padişaha ; layık ise postala , layık değil ise yırt , yenisini yaz ; çünkü zaman az .”
Bir saat sonra var mıyız , yok muyuz , bilemeyiz . Öyleyse neden o dostla her nefeste hazır olmayalım ? O bizi çok seviyor , sayıyor ; yerine göre arkadaş , yerine göre nasihat sahibi bir ulu oluyor ; her şey O . Nasıl ondan arka çeviririz ? Her an bizim iyiliğimizi istiyor , bütün kötülüklerden koruyor .
Bu devirde , bir saat bir dakika oldu , o kadar hızlı geçiyor ki hayat , gün adeta saat oldu . Gününü nasıl yaşıyorsun , temeli maneviyat olan bir yere bağlılığın , sevgin var mı ? Maddeye ait her şey fanidir . Kişi bir Hakk ehline yüz tutup , oraya gönlünü bağlar , orayla yaşamını sürdürürse , onun yaşamı boşa gitmemiş olur . Hakk ’ la yola çıkmış , Hakk ’ la yürüyor , Hakk ’ la konuşuyor . Onun her şeyi maneviyat zenginliği ile doludur ama maddeyi gönlüne koyarsa , o anda sıkıntı , gam , kasavet , hüzün başlar . Çünkü Allah ’ ın dışında her şey fani .
Bu beden bir testidir , yolun sonunda da sonsuz güzelliklerle dolu bir okyanus var . Testi kırılınca , vücuttaki ruh , su misali , gider hedefine ulaşır . Fakat hiç Allah ’ ı zikretmeden , hep dünya muhabbetleri ile ömür geçirilirse , testi kırılınca , o su toprağa gider . Toprağa gidince ayak altı olur , yani bütün ömrü zayi olmuş olur .
Hüdavendigar Mevlana , şöyle buyurur ve bizlere sorar : “ Ey insan ! Sen dört anasırın sahibisin . Birinci anasır , vücudundaki hararet , güneşe ait . İkinci anasır , vücudundaki hava , semavata ait . Üçüncü anasır , vücudundaki su , okyanusa ait . Dördüncü anasır , deri ile kemik , o da toprağa ait . Bir gün gelecek bu dördü aslına gidecek , peki sen nereye gideceksin ?”
Bu alemde neyi temsil ettiysen , gidişin de orayadır . Hakk ’ ı temsil edersen , gam yeme , dünya durdukça bakisin .
114