“ Yaşam , uyumakla uyku arası kadar kısa sürelidir , gecesi olan gün gibi .”
Hazreti Ali Efendimizin hiç uyku ile pazarı yoktu . Güneş O ’ ndan önce doğmazdı . O , sabahlara kadar omuzlarında yoksul insanlara erzak taşırdı . Bir kılıç darbesiyle şehit edildiğinde üç gün yatakta yattı . Hazreti Ali Efendimiz ; birinci gün sabah olunca güneş yüzünü tuttu ; Hazreti Ali Efendimiz güneşin doğuşunu görür görmez başladı ağlamaya ve şehadet parmağını güneşe doğru uzatarak , “ Ey güneş ” dedi , “ sen şahitsin , sen beni hiç yatakta görmüş müsün ? Seni edebe davet ediyorum , doğma .” Ve güneş bir bulut arkasına gizlendi , üç gün doğmadı . Üç günün sonunda Hazreti Ali Efendimiz şehadete erdi . Onlar insan sıfatında ama aslında Hakk , her yere sözleri geçiyor .
İnsan , hakikatte çok mukaddes bir varlıktır , Hakk ’ ın temsilcisidir .
Çok çalışmamız , uykudan uyanmamız lazım . Gözler açık ama malesef uyuyoruz . Hazreti Muhammed , Ehlibeyt Efendilerimiz , Evliyaullah , bizim gözümüzü açmaya , bizleri uyandırmaya , aydınlığa sürüklemeye geldiler .
Bu devirde , bir saat bir dakika oldu , o kadar hızlı geçiyor ki hayat , gün adeta saat oldu . Gününü nasıl yaşıyorsun , temeli maneviyat olan bir yere bağlılığın , sevgin var mı ? Maddeye ait her şey fanidir . Kişi bir Hakk ehline yüz tutup , oraya gönlünü bağlar , orayla yaşamını sürdürürse , onun yaşamı boşa gitmemiş olur . Hakk ’ la yola çıkmış , Hakk ’ la yürüyor , Hakk ’ la konuşuyor . Onun her şeyi maneviyat zenginliği ile doludur , ama maddeyi gönlüne koyarsa , o anda sıkıntı , gam , kasavet , hüzün başlar . Çünkü Allah ’ ın dışında her şey fani . Bütün amaç , biraz edeb ’ iyata yönelmek , insanlık terbiyesi alarak , insan gibi yaşamak , insan gibi konuşmak , insan gibi bu alemden göç ettikten sonra rahmetle anılır olmaktır .
136