Verdiği Gibi Alır …
Peygamber Efendimizin devrinde , adamın biri gelirmiş sabah namazına , kılarmış sabah namazını , kimseden görüşmeden çıkarmış câmiiden , doğru eve gidermiş .
Adamın bu hâli cemaatin dikkatini çekmiş , demişler , “ Yâ Resûlallah , bir zât var , sabah namazına geliyor , sabah namazını eda ediyor , ondan sonra bizlerden hiçbirimizle görüşmeden gidiyor .”
Peygamber de demiş , “ O zâtı bana gösterin .” “ Tamam ” demişler .
Gelmiş bu zât , kılmış sabah namazını , kıldıktan sonra tam gidecek , cemaat Hazreti Peygambere demişler , “ O zât bu kişidir .”
Hemen Peygamber Efendimiz seslenmiş , “ Efendi efendi … bana biraz gelir misin , görüşelim ?”
Adam gelmiş .
“ Burdaki kardeşlerin seni takip etmişler , sabah namazını kılıp kimseyle görüşmeden buradan ayrılıp gidiyormuşsun , bunun sebebi nedir ?”
Adam , “ Yâ Resûlallah ” demiş , “ üstümdeki entâri hanımındır . O da sabah namazını kaçırmasın diye koşuyorum gidiyorum , entâriyi ona veriyorum , ki o da sabah namazını kılsın , namazı kazaya kalmasın . Bir entâriyle sabah namazını kılıyoruz .”
Peygamber de demiş , “ İyi , Allah sizi bu karar bıraksın .” Bakın şimdi , nasıl bir cevap veriyor Peygamber …
Adam dönmüş Hazreti Peygambere , “ Yâ Resûlallah ” demiş , “ Sen benden bu sırrı duydun , ben şimdi senden
85