Boncuk Değil Bu , İnci …
Bir çocuk bir inci bulmuş , getirmiş manava . Demiş , “ Buldum bunu amca , alır mısın ?” Manav almış bakmış inciye , boncuk olarak görmüş , çocuğu boş çevirmemiş , vermiş bir elma . Sonra tutmuş o inciyi çay markalarının durduğu kutuya atmış .
Bir gün bir sarraf gelmiş manava . Meyvalar , sebzeler almış . Manavın hoşuna gitmiş , sarrafa demiş , “ Efendi , epey bir alışveriş yaptın benden , gel otur bir çay içelim .”
Sarraf da , “ Haydi ” demiş , “ kırmayım gönlünü , içelim .”
Manav söylemiş çayları . Çayları içerlerken gelmiş kahveci marka alacak . Manav marka çıkarırken , o boncuk geçmiş eline , sarraf da bunu görmüş , hemen demiş , “ O nedir ?”
“ Boncuk ” demiş manav , “ çocuğun biri getirdi .”
“ Ver bakayım ” demiş sarraf , almış bakmış . Dönüp manava , “ Ah kardeşim ” demiş , “ bu boncuk dediğin senin bütün dükkânının malını satın alır . Boncuk değil bu , inci … Bunun yeri orası değildir . Ben bunun hakkını vereyim sana .”
Almış inciyi , getirmiş kendi dükkânına , vitrinde kadife kutuya koymuş .
Manav bir gün sarrafın dükkânının önünden geçerken selâm vermiş sarrafa . Sarraf hemen çağırmış manavı , “ Gel buraya ” demiş , “ bak senin boncuğunun yeri neresidir …”
Bu yüzden , bulunduğumuz yer sarraf yeridir . Burası ayar verir insanlara .
78