En sonunda “ Var ” demiş , “ üç sözüm .” Padişâh , “ Buyursun gelsin ” demiş .
Gelmiş Hoca Efendi , girmiş içeri . Selâmı vermemiş sesle ki , söz sayılmasın . Başını eğmiş , Padişâh da eğmiş .
“ Buyrun ” demiş , “ söyle üç söz .”
İşte şimdi bilginin seslenişi , “ İnsan ” demiş , “ doğar , yaşar , ölür .”
Padişâh yüzünü buruşturmuş , “ Yazıklar olsun sana ” demiş , “ bir deve yükü kitap da yazmışsın , eserlerinle kâinatı öldürmüşsün . Hadi burdan uzaklaş .”
Bilgin vurmuş başını secdeye , secdeden sesleniyor , “ Şevketlim ” demiş , “ arz et doğrusunu bu sözlerin , bileyim .”
İşte Padişâhın seslenişi , “ İnsan doğar , yaşar , yaşatır …”
Şimdi bizler burda , hepiniz şahitsiniz , sohbetlerimde , Üstâdım Mevlâna ’ yı , Hazreti Muhammed Efendimizi , İmam Ali Efendimizi her zikretmemde onları yaşatmakla vazîfeliyim . Onları yaşatmak , onları sevgiyle anmaktır , onların kimliklerini bilip öyle topluma sunmaktır . Boş konuşup cemaati uyutmak değil .
Onlar her ân diridir , her ân … seveniyle diridirler . Benim diriliğim onlarla , onlar da benimle diridirler . Bir nefes dahî almam ben onlarsız , katiyyen … Onlarsız nefes almak , dünyanın kötü kokularını içine çekmek demektir . Bu kadar açık konuşuyorum . İmansızların nefesleri bu kadar pis kokar , uzak durursun .
75