HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 74

Bir Nefes Dahî Almam Onlarsız …
Az yaşa çok yaşa , akîbet bir gün gelecek başa . Bu dünya bir değirmen taşıdır , dâim döner . İnsanoğlu bir fenerdir , bir gün gelir söner . Ehli iman sahibi , iman ettiği yerle dünya durdukça yaşam sürer .
Bu yüzden , gelmedik ölelim ; geldik , dünya durdukça imanımızla hem yaşayalım , hem yaşatalım . İnsanın vazîfesi yaşamak ve yaşatmaktır ; değil yaşamak sonra ölmek .
Şehrin tanınmış âlimlerinden , bilginlerinden bir adam , anlamış ki artık bu âlemden göç edecek , bir deve yükü kitap yazmış , onları yüklemiş . “ Bu kitapları ” demiş , “ götüreyim Padişâha . Oraya emânet edeyim , ileriye doğru , bilginlere verir , okurlar .”
Kalkmış bir deve yükü kitapla saraya gelmiş . Bekçiye selâm vermiş . “ Padişâh ” demiş , “ sarayda mıdır ?”
“ Evet ” demiş bekçi , “ sarayda .” “ Kendisine selâmımı iletir misiniz ?”
Bekçi girmiş içeriye , selâm vermiş Padişâha . Demiş , “ Şehrin tanınmış bir bilgini bir deve yükü kitap yüklemiş , seninle görüşmek istiyor ve o kitapları sana hediye etmek istiyor .”
Padişâh dönüp demiş , “ Söyle o bilgine , benim hiç vaktim yoktur kitap okumaya . Üç sözü varsa anlamlı , gelsin huzûruma ; yoksa dönsün gitsin , gelmesin .”
Bekçi bunları söylemiş bilgine . Bilgin şimdi kıvranıyor , “ Aman efendim bir kitap vereyim Padişâha .”
Padişâh onu da kabul etmemiş . Ama bilgin Padişâhın yüzünü görmeden ayrılmak istememiş .
Padişâh ’ tan maksat Tanrı …
74