HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 70

Kur ’ ân Ne Derse Onu Söylerim …
Biz kimseden menfaat beklemiyoruz . Dünyayı benim cebime koysalar atarım önlerine , istemem . Benim kalbimde Muhammed Ali var , biz Hakk ne söylerse onu söyleriz .
Bakın , Hanefî mezhebinden İmam Âzam , Kur ’ ân ’ dan va ’ z veriyor her Cuma . Yezid nesli haber gönderiyor : Biraz bize göre konuşsun , Yezid ’ i halka sevdirsin .
İmam Âzam Hazretleri , “ Ben ” diyor , “ Kur ’ ân ne derse onu söylerim . Hükümdâr falan tanımam .”
Ve yine devam ediyor va ’ z vermeye , Resûlallah ’ ın dininden konuşuyor .
Tuttular İmam Âzam ’ ı kürsüden aldılar , nezârete attılar . Bir câhille kapattılar nezârete . O câhili insan sandı İmam Âzam , ona da anlatıyor Allah ’ ın büyüklüğünden . Câhil ağlıyor karşısında .
İmam Âzam dönüp ona , “ Efendi ” diyor , “ benim sözlerim belki seni duygulandırdı , rahatsız etti , en iyisi konuşmayayım .”
“ Yok yok ” diyor , “ konuş , ben onun için ağlamıyorum .” “ Ya ne için ağlıyorsun sen ?”
“ Benim bir erkek keçim var . Sen konuşurken sakalını onun sakalına benzettim , onu hatırladım , ona ağlıyorum .”
Bakın câhile , koskoca İmam Âzam ’ ı keçi görüyor konuşurken .
İşte İmam Âzam nezâretin kapısını çalıyor . Gardiyan geliyor , soruyor , “ Nedir sıkıntın ?”
“ Bana hangi cezayı verecekseniz verin , yeter ki beni câhille bir yerde tutmayın .”
70