Her Kuş Kendi Cinsiyle Uçar … Mevlâna buyurur der ki , “ Her kuş kendi cinsiyle uçar .”
Kumruyla karga beraber uçmaz . Güvercinle kumru beraber uçmaz . Serçe bıldırcınla beraber uçmaz . Hepsi kendi cinsiyle uçar . Bazı kuşları da görürsün farklı cinstirler ama birarada dururlar . Onlar da sakat kuşlardır . Kiminin kanadı kırık , kiminin gözü kör , sakat oldukları için birarada duruyorlar .
Mevlâna , kendi evlatlarını Ankâ ’ ya benzetir . Ama yok o kuş şimdi … Ankâ , hemen hemen onbin metre yükseklere yücelir . Yumurtasını da havada yapar . Yere ikiyüz metre kadar yaklaşınca yavrusu yumurtadan çıkar , sonra o da annesinin peşinde uçmaya başlar .
Bir yerde yine der Mevlâna , “ Benim evlatlarım palaz yavrusuna benzerler .”
Yani , dalga isterse yüz metre yüksek olsun , yine benim evladım çıkar o dalganın üstüne , dalga alamaz onu altına , diyor .
Bizi her zaman güzel yerlere çıkarıyor Mevlâna … Ona göre artık düşünelim …
60