HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 44

Ben Şimdiden Hiçim …
Zamanın birinde bir Dede , o kadar çok sevdirmiş kendini kasabalıya , kasabalı boş vakit buldular mı hemen Dede ’ nin etrafında . Şimdi Dede bu kadar çok seviliyor , o devirde yine bir Paşa da çok seviliyor . Onun ismini de kasabalı bir muhabbet arasında zikrediyorlar , Paşa ’ ya olan sevgilerini de dile getiriyorlar . İyi ama Dede kıskanmış . Bir gönülde iki sevda olmaz . “ Ya Paşa sevilecek ya ben ” demiş .
Kalkmış kasabalıya , “ Evlâtlarım ” demiş , “ bu Paşa nerede ikâmet ediyor ?”
Demişler , “ Kasabada filân kışlada .”
“ Ben ” demiş , “ yarın yokum , gideceğim göreyim o Paşa ’ yı . Peki siz o Paşa ’ yı neden seviyorsunuz ?”
“ Paşa ” demişler , “ bize sorar , bir ihtiyacınız var mı ? Bize bir yol lâzımsa söyleriz yaptırır . Çeşme lâzımsa yaptırır , köprü lâzımsa yaptırır .”
“ Haa …” demiş , “ o da hizmet ediyor . Neyse yarın onunla görüşeceğim .”
Kalkmış gelmiş kışlaya Dede , selâm vermiş askere , asker almış selâmını .
“ Paşa Bey ” demiş , “ kışlada mıdır ?” “ Yok Dede ” demişler , “ çıktı teftişe geziyor .” “ Ne zaman gelir ?” “ İkindiye doğru .”
“ Ben ” demiş , “ uzaklardan geldim , burda bekleyebilir miyim ?”
“ Gel Dede ” demiş asker , almış Dede ’ yi içeriye salona .
44